De meest vergeten bodem
Nee geen pizza bodem, want die zouden wij niet vergeten...
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik last van bekkeninstabiliteit, ik had gehoopt en verwacht dat dit als sneeuw voor de zon zou verdwijnen zodra de baby geboren zou zijn. Dit was helaas niet het geval en de drempel om naar een bekkenfysiotherapeut te gaan was hoger dan dat ik had verwacht.
Ik ben van mezelf eigenwijs en graag bezig. Ik merkte alleen dat het allemaal niet zo soepel verliep als verwacht.
Vermoeiend en vervelend, graag alles willen doen. Al wetend dat je op de blaren moet zitten als je het doet, dingen die je gisteren wel kon zijn morgen teveel.
Als iedereen voor zichzelf zorgt, wordt er in ieder geval voor iedereen gezorgd.
T&H❤
Herkenbaar. Na 7 jaar nog steeds de klachten. Al wel een stuk minder en je leert er mee om gaan. Wat kan je wel/beter niet/ hoe/ hoelang en soms accepteren; als ik nu dit kan doen (met mijn kinderen) weet ik dat ik morgen meer rust moet pakken. En het advies dat je beter niet voor een 3e kan gaan omdat de kans groot is dat je niet uit de rolstoel komt maakte de acceptatie eerst ook heel moeilijk. Maar dan liever 2 kinderen en wat met hen kunnen doen dan 3 en er weinig mee kunnen. Succes 🍀