2 jaar geleden
Blogger in het zonnetje: 23 jaar en een zoon van 5!
Het is juli en dus is het weer tijd om een nieuwe blogger in het zonnetje te zetten. Dit keer is dat: Anne. Ze is 23 jaar en heeft een zoon, Levi, van 5 jaar. Op Mamaplaats deelt ze haar ervaring over het jong moeder worden (lees: 17 jaar) en laat ze zien dat de vooroordelen niet altijd waar zijn. Wij zetten haar graag deze maand in het zonnetje! Daarom hebben wij enkele vragen aan Anne gesteld en daar heeft ze antwoord op gegeven. Lees gauw verder!
Anne vertelt
Ik ben Anne en trotste moeder van Levi, die ondertussen veel te snel groeit en in november alweer 6 wordt. Zelf ben ik 23 jaar. Mensen zeggen altijd dat ik al erg volwassen ben voor mijn leeftijd, maar dat moet ook wel als je jong moeder wordt. Ik was namelijk 17 jaar toen ik Levi kreeg. Wanneer ik dit dan ook aan mensen vertel krijg ik altijd de typische opmerkingen zoals: "Jij was er wel erg vroeg bij hé?" of "Het was zeker niet gepland?’". Eerlijk? Het was inderdaad niet gepland, maar zeker niet ongewenst. Levi is het allermooiste wat mij ooit is overkomen en ik ben ontzettend dankbaar voor hem. Daarom kan ik ook ontzettend van hem genieten.
Ik ben een echt familiemens en ben daarom ook geregeld bij mijn familie te vinden. We hebben meer jonge nichtjes en neefjes, en om Levi met hun te zien spelen is echt genieten. Dan ook het liefst op het strand met de voetjes in het zand, want wij hebben het geluk heerlijk dicht bij het strand te wonen. Daarentegen ben ik ook nog steeds graag met vriendinnen op stap. Mama’s mogen gelukkig ook nog steeds uitgaan en verder vind ik sporten ook echt een uitlaatklep. Ik probeer dan ook zeker 3 dagen in de week in de sportschool te zijn. Hierdoor zit ik fijn in mijn vel en voel ik mezelf steeds zelfverzekerder worden, want een zwangerschap is niet niks voor je lichaam. Ook niet als je heel jong bent.
Hoe ben je begonnen op Mamaplaats?
Door mijn jonge moederschap heb ik veel te maken gehad met typische stigma's en vervelende vooroordelen. Er hangt helaas een negatief beeld rondom tienermoeders in deze maatschappij. Ik denk dat ik door de jaren heen erg heb laten zien dat die negativiteit en vooroordelen niet voor mij van toepassing zijn. Mijn directe omgeving weet dit, maar ik merk dat de rest van de maatschappij daar nog niet van overtuigd is. Zo heb ik bijvoorbeeld met een baby op schoot mijn havo eindexamen jaar weten te halen en was ik hierna vastbesloten om door te studeren. Levi was hiervoor echt mijn motivatie. Ik had een duidelijk doel voor ogen: een prachtige toekomst voor ons. Door deze gigantische motivatiebron kan ik daarom ook met trots zeggen dat ik vorig jaar zomer mijn hbo-diploma heb weten te bemachtigen, mét een kleuter op mijn schoot. Hoe cool is dat. Maar dit alles had ik niet gekund zonder de fantastische steun van mijn ouders en familie.
Dus ik probeer met mijn verhaal mijn kant van het tienermoederschap te laten zien. Dit deed ik al op mijn sociale media, maar toen kwam ik Mamaplaats tegen. Ik dacht toen: "Hoe leuk is het om zo nu en dan een blog te schrijven over hoe mijn leven eruit ziet als jonge moeder? En dan zowel de leuke als minder leuke kanten hieraan". Maar laat ik wel even voorop stellen dat ik het absoluut niet wil promoten om jong moeder te worden, want het is erg pittig. Wat ik wel graag wil bereiken met mijn verhaal, is dat als een jonge moeder ervoor besluit het kindje te houden, dan verdient zij evenveel respect en hulp als iedere andere moeder. Op welke leeftijd dan ook. Die negativiteit maakt het onnodig moeilijk voor een jonge moeder.
(lees verder onder de foto)
Wat vind je het leukst en het pittigst aan het moederschap?
Het pittigst aan het moederschap vind ik toch dat ik soms onzeker kan zijn. Ik denk dat dit vooral komt door de negatieve reacties die ik heb gehad, en nog steeds krijg. Hierdoor heb ik heel erg het idee dat ik onder een vergrootglas gehouden wordt en het daarom ook door iedereen wordt gezien als ik iets anders doe, of in sommige mensen hun ogen iets ‘fout’ doe. Ik leer iedere dag steeds een beetje meer dat de onzekerheid niet nodig is en dat ik naar mijn moedergevoel moet luisteren. Maar ik denk dat alles aan het moederschap een leerproces is. Je bent nooit uitgeleerd zeggen we dan maar!
Ik denk dat ik het aller leukste aan het moederschap vind dat je de kans krijgt een kleintje een leuk leven te geven, met heel erg veel liefde. Als ik zie dat hij een glimlach op zijn gezicht heeft, denk ik: "Dit is toch waar je het voor doet?". Wij hebben gewoon een ontzettend leuk gezin waarin hij niet alleen van mij, maar van iedereen zoveel liefde krijgt dat ik daar echt heel erg gelukkig van word. Soms is je kind ook echt een spiegel die je voorgehouden wordt. Dingen die je zelf doet die je niet door hebt, neemt hij van mij over en dan denk ik: "Doe ik echt zo, of zeg ik dat echt zo vaak?". Ik had namelijk nooit het idee dat ik een stopwoordje had, maar sinds Levi praat denk ik toch dat ik die wél heb.
Wat vind jij het vervelendste huishoudklusje?
Ik denk dat als het avond is en je kind slaapt, het huis ‘redelijk’ op orde is en je de volgende ochtend weer helemaal opnieuw kunt beginnen. De speelgoedbak wordt dan uiteraard weer omgegooid, en je kunt al raden wie dat dan natuurlijk weer op mag ruimen.
Wat Anne jou en andere moeders mee wil geven..
Ik denk dat ik iedereen zou willen meegeven om naar je moedergevoel te luisteren en maling moet hebben van wat een ander over je denkt. Jij kent je kindje het beste en weet ook wat hij of zij nodig heeft. Dus laat je nooit wijsmaken dat je het niet goed doet of dat je niet goed genoeg bent voor je kindje. Zolang je er bent en de liefde geeft die je kind nodig heeft, ben jij een geweldige moeder. Laat niemand je anders wijsmaken. You go mom!
Kun jij je herkennen in wat Anne vertelt? Laat het ons weten in een reactie onder deze blog! Wie weet word jij volgende maand in het zonnetje gezet door ons.
