Back to writing..

I'm back.... 

5 maanden geleden schreef ik de laatste post. 5 (!!) maanden! Dat was deel 4 van de quarantaine update.

Er is inmiddels allang geen quarantaine meer in huize Kerkhoff. Kleine man lang en breed weer naar de KDV (waar ik zeker nog een post over wil schrijven, want meneer verandert in een dramaqueen met wegbrengen), ik ontvang weer maximaal bezoekers in de winkel (lees : we zien er op een reguliere zaterdag in totaal over de 300 - best gek) en Le husband is alweer 3x in de week naar kantoor. Nothing on the hand zou je zeggen.

Heel eerlijk, om even terug te blikken naar HET moment dat alles er weer een beetje 'normaal' uit ging zien - EEN VERADEMING! Ik snakte enorm naar iets voor mezelf, m'n eigen ding, m'n eigen tijd, iets helemaal van mij! En dat gunde ik Le husband net zo, maar kantoor kwam lang niet in zicht, die werd gek op z'n zoldertje en had een hobby heruitgevonden - fietsen! Mountainbiken dan he, de stoerdere variant van fietsen.

En Liam, onze 'snelle jelle', die veranderde van baby naar ineens een echte dreumes. Zo bijzonder, ja zo noem ik onze quarantaine qualitytime nog steeds, dat we zo dichtbij zijn ontwikkeling stonden. Stiekem afvragend of het wel goed is dat we 'zoveel' werken. Maar ook hem gunde ik zijn vriendjes en het ritme van schooltje. Elke dag met je ouders opgescheept zitten is ook niet wat. Ik ben wel wat entertainment-ervaring rijker moet ik zeggen, iets waarvan we beiden niet wisten dat we het in ons hadden.

Maargoed, hoe snel je weer in dat normale ritme komt - hoe sneller je weer vervalt in je Hollandse, drukke, geautomatiseerde ritme. Alles wat je in de stay-at-home periode had uitgevonden, qua hobby, creativiteit (voor mij schrijven en sieraden maken), eindeloos in je huis klussen en de tuin decoreren, viel in één keer patsboem-weg! Komt dat even rauw op je dak..

5 maanden later denk je dan 'zo, ik ben er weer een beetje' - let's go aan mezelf denken en alles wat leuk is. Niet helemaal, maar daarover later meer!