Als de dag van gisteren Deel 3

Daar komt het app-je, wanneer hebben we een koffie date liefs Jeroen. Ik kan nu nog terug denk ik. Telkens uitstellen totdat hij het opgeeft. Of we drinken Koffie, kletsen bij en klaar. Natuurlijk kies ik voor de laatste optie. Over een week bij hem thuis, de koffie zal klaar staan. De hele week zeg ik er niets over tegen Daan. Ik durf het niet, bang dat hij het vreemd vind, of door gaat vragen. Hoe onschuldig is een kopje koffie, elke avond wil ik het hem zeggen maar ik doe het niet. Wat ik wel doe is naar de kapper, dat moest ook nog een keer. Ook ben ik al lang niet meer naar de schoonheidsspecialiste geweest, en laat die nou nog een plekje hebben. Nieuwe kleren want ik heb me zo verwaarloosd. Daan vind het geweldig, "je bloeit helemaal op" zegt Daan. Ik barst in huilen uit, maar vertel hem niet de waarheid waarom. 

Dan komt de middag dat we koffie gaan drinken, ik breng de jongens naar me moeder. Ze is verrast van hoe ik eruit zie, en vraagt wat ik ga doen. "Koffie drinken met een vriendin in de stad". Ze vind het een goed idee dat ik weer wat voor mezelf doe. Weer gaat er een naar gevoel over me heen.

Ik hou niet van liegen maar het gaat me toch te goed af. Ik maak mezelf wijs dat ik mijn gevoel volg. Dat er niets aan de hand is. De kans dat Jeroen ook nog gevoelens heeft voor mij is klein. Dus er gebeurd niets verkeerds bedenk ik me. 

Het klopt er gebeurd niets, vol trots laat je foto's zien, we hebben het erg gezellig, je verteld over je kinderen, over je vrouw, over je werk, en ik doe hetzelfde. Ik merk dat je echt wilt bijkletsen en ik voel al dat dit eenmalig is. Hierna zeggen we mekaar hallo, en dat zal het zijn. Wel merk je op dat ik naar de kapper ben geweest en zegt lachend "toch niet voor mij" ? Je moest eens weten. Ik sta op het punt van gaan als je vrouw binnenkomt. Ze zegt vluchtig gedag, en is weer net zo snel weg als in de speeltuin. Je verteld me dat ze gaat hardlopen, dat kunnen we wel mooi samen doen, dan val ik af, dat wilde ik toch? 

Ik zeg nog dat ik niet denk dat hardlopen wat voor me is. En je vrouw mompelt iets over dat met een beginner rennen niet fijn is. Ik merk dat ze weinig behoefte heeft om aardig tegen me te doen. Maar dat maakt me niet veel uit. 

Ik loop naar de deur, je vrouw loopt mee, "Ik laat haar wel uit" zegt ze. Dan gebeurd er buiten iets wat ik totaal niet aan zag komen.

"Ik weet wat je van Jeroen wilt, maar wij zijn getrouwd, en hij zit niet op zo'n afgelikte boterham te wachten. Dit is de eerste en laatste keer dat je wat met hem afspreekt" 

Ik stamel wat onduidelijks maar ze gaat verder 

"Ik ben niet gek hoor, ik zie hoe je naar hem kijkt, en als ik je hier nog een keer zie ga ik met je man praten" is dat duidelijk?'

Ik sta aan de grond genageld, vooral omdat het wel klopt wat ze zegt. Ik knik en verdwijn in de auto, terwijl ik naar mijn moeder rij huil ik tranen met tuiten. Als ik daar aankom moet ik ook nog wat verzinnen waarom ik mijn mascara onder aan mijn kin heb hangen, en rood doorlopen ogen. Het enigste wat ik kan verzinnen is een zielig liedje op de radio. Aangezien ik toch altijd al zo'n emo trutje ben geweest gelooft ze het gelijk.

Ik slaap de dagen erna heel slecht. Wat als ze besluit toch wat te zeggen. Ik kan wel ontkennen maar Daan weet niet eens dat ik bij Jeroen ben geweest. Ik voel me zo ellendig en besluit toch Jeroen te app-en. 

Ik vertel wat er is gebeurd en dat ik bang ben dat ze met die onzin naar Daan gaat. Ik maak er nog van dat het tussen mij en Daan niet zo lekker loopt en dat we dat er niet bij kunnen hebben. Ik krijg meteen wat van je terug. Je excuses voor je vrouw, ze is nogal jaloers, je zal zorgen dat ze niets zegt.

Hierna wis ik je berichtjes en je nummer. Ik ga geen risico meer lopen, het is klaar nu. 

Het ging echt heel goed, op een paar keer hallo en een zwaai na, hadden we geen contact. Ik kwam tot rust. Besefte dat ik veel op het spel had gezet. De vrouw van Jeroen negeerde mij en ik haar, het was prima zo.

Tot op een avond ik een app op mijn telefoon zag, van een nummer die ik niet herkende. "Kan ik met je praten, ik zit er helemaal doorheen en jij bent de enige die weet waarom." Liefs Jeroen.