Pcos na mijn bevalling

Koperspiraal, ww, pcos

Het is nogal wat, wat ik allemaal zo plotseling schrijf hier. Maar op de één of andere manier heb ik een uitklep nodig in de hoop dat meer mensen zich zo voelen.

Ik ben 19 februari 2019 bevallen van mijn dochter. Mijn geluk. De bevalling was geweldig. Maar dat soort dingen bewaar ik voor een ander moment (en voor wie het überhaupt zou willen lezen). Vienna was een lieve baby maar kreeg na 3 weken heel veel buikkrampen. Ze sliep amper en als ze sliep was het op mijn borst. Toen ze 6 weken oud was werd ik intussen gek en ben ik begonnen met het boek ‘mijn baby in een droomritme’. Ik kan het iedereen aanraden. Maar mijn man en ik waren kapot van het weinige slapen en een baby die aan je vastgeplakt zit.

We wilden allebei heel graag een tweede kind maar niet snel op Vienna. Ik nam daarom een hormoon vrije spiraal want dat zou misschien het beste zijn voor mij en al mijn hormoon ellende.

Na mijn bevalling was ik binnen een week mijn 10 kilo kwijt die ik was aangekomen tijdens mijn zwangerschap. Helaas zaten die 10 kilo’s er weer heel snel aan na al het bestellen.

Ik besloot om 4 maanden na mijn bevalling te beginnen met WW. Ik heb pcos maar ik ben ook een bizar moeilijke eter. Maar dat is een verhaal voor een andere blog (mijn WW avontuur).

Ik had ontzettend veel last van mijn spiraal. Mijn cyclus was regelmatig maar de pijn die ik elke maand kreeg van het spiraaltje was niet te doen. Het leek wel een wee die ik moest weg puffen.

Mijn angst voor weer een langere periode wachten op zwanger worden nam steeds meer toe en met elke keer pijn van het spiraaltje waren wij het eens. Die spiraal moet eruit en wie weet ben ik binnen een jaar wel zwanger. Maar na het verwijderen van mijn spiraal werden mijn cyclussen weer onregelmatiger en steeds verder uit elkaar. De kilo’s namen toe en ik voelde me steeds meer belabberd….