Snap
  • Mama
  • vakantie
  • schildklier

#52 Onze issues momenteel

Mijn laatste blog is alweer ruim een maand geleden.. In de afgelopen maand is er heel erg veel gebeurd. Dit liet ik in de laatste blog al een beetje doorschemeren. Mijn laatste blog eindigde ik met dat het niet zo lekker ging allemaal. Natuurlijk niet gek na alles wat er is gebeurd hier, maar er is meer

Na de zomervakantie ben ik gestart met mijn nieuwe baan, 4,5 dag maar nog steeds zó blij met deze stap. Meer rust en ritme thuis en dat doet ons allemaal goed.

Tussen mij en vriendlief waren er altijd al de standaard kleine irritaties, maar deze leken ineens groter dan ooit. Ik liep overal tegenaan, en hij zeer waarschijnlijk ook. We hebben het zelfs gehad over uit elkaar gaan als het zo zou blijven. We maken elkaar diep ongelukkig momenteel. Geen ruzie, maar ook geen contact, in elke zin van het woord.

Lichamelijk voelde ik mij ook echt steeds slechter. Moe, hoofdpijn, duizelig, zweet aanvallen.. maar toen daar ook hartkloppingen bij kwamen vond ik het eng worden en heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt. De vrijdag dat we op vakantie zouden gaan kon ik terecht. Mijn verhaal gedaan en met verwijzing bloedprikken/urine onderzoek en holteronderzoek weer naar huis.

Toen kwam de herfstvakantie, we zouden een weekje met zijn 4en op vakantie gaan. Ging prima (al 2x teruggereden voor we goed en wel weg waren... camera vergeten, en later 'oh ja, abonnement julianatoren moet ook wel mee').

Nou ja, prima met de jongens eigenlijk. Zij vermaakten zich en ik genoot daarvan. Maar wij samen? Was meer als broer/zus. Er was erg weinig contact tussen ons en de irritaties groeiden weer verder. Uiteindelijk heb ik donderdagavond vanuit het vakantiehuisje een psycholoog/seksuoloog/relatietherapeut gemaild. Daar kon ik zaterdag meteen terecht. Ikzelf, want ik heb een redelijk trauma overgehouden qua lichamelijk contact vanwege mijn 1e vriendje. Seks onder dwang, laten we het daarop houden,wil ik niet verder over uitbreiden. Maar dat maakt dus dat ik nu bijna niet aangeraakt kan worden door mijn huidige lieve vriend! Even voor de beeldvorming, wij hebben al ruim 7 maanden totaal geen enkele vorm van seks meer. (Ik hoor en zie jullie schrikken en denken 'arme vriend van haar) tsjah, ik ben ook mega dankbaar dat hij nog steeds bij me is en dit volhoud. Maar ik moet en ik wil er dus iets mee. Zaterdag bij die psycholoog geweest. Was kort, enkel intake maar wel goed. Afgelopen dinsdag moesten we samen, we gaan echt werken aan het 'ons'. Weer terug krijgen wat we hadden, wat we voelden voor elkaar. Terug naar de goede en stevige basis.

Nu hebben we opdrachten/oefeningen mee gekregen en daar gaan we volgende keer op door. Daarnaast ga ik ook nog alleen, bij een collega van haar, om echt mijn eigen problemen aan te pakken. Nog geen idee hoe dit traject allemaal gaat verlopen, maar heb er wel een goed gevoel over.

Toen de uitslag van het bloedonderzoek.. Afgelopen maandag wezen prikken.. gisteren de uitslag.

Mijn vitamine B12 is veel te laag, maar ook mijn schildklier werkt veel te snel. Toen ik vroeg naar de symptomen van die schildklier viel alles zo op zijn plek. Het gejaagde,geïrriteerde, depressieve gevoel. Past daar ook allemaal bij. Alleen het symptoom 'afvallen' heb ik dan helaas weer niet.

Hoe hier nu mee verder weet ik nog niet, huisarts was beetje onduidelijk en belt volgende week nog keer terug want hij mistte nog iets in de uitslagen ofzo waar hij achteraan ging.

Het holteronderzoek (24 uur plakkers op mijn borst om hartslag te meten en evt hartkloppingen te vangen) kan maar op 2 momenten in de week geplakt worden.. en ja..die 2 momenten werk ik :-( nu dus afspraak staan voor dinsdag, maar die verzet ik naar donderdag zodat er eventjes inval geregeld kan worden voor mij. Want ja, psz heb je al 12 weken vrij, ernaast vrij vragen is erg lastig en logisch ook!

Zo, dit is even in vogelvlucht wat er afgelopen tijd gebeurd is. Dan heb ik het nog niet eens over het gedrag van de oudste gehad waar we mee vast lopen en al iemand voor is wezen observeren. Daarover later meer...

Fijn weekend! Jullie nog leuke plannen?

Wij nemen onze ouders en broertje/zusje mee naar de beekse bergen. Als soort bedankje voor het afgelopen, hectische oppasjaar. Zonder hen hadden we het niet gered

linda82's avatar
6 jaar geleden

Wat een heftig verhaal en traject wederom aan alle kanten. Vergeet niet dat jullie gemoedstoestand om het maar even zo te noemen ook van flinke invloed kan zijn op jullie oudste in combi met wat er allemaal gebeurd is. Knap dat je aan jezelf en elkaar gaat werken. Heel veel succes met deze groei en ontwikkeling.

Mandarijntje's avatar
6 jaar geleden

Heftig allemaal en je klachten, herkenbaar! Ik kreeg na lang zoeken en therapieën en medicatie de diagnose fibromyalgie! Maar nadat ik weer totaal ingestort was vorig jaar dec las ik iets over b12 tekort en daar ging mijn lampje branden! Laten checken en jawel tekort! Helaas een huisarts die niet meewerkte en overstap gemaakt naar een ander. Ik kreeg injecties via de huisarts maar doe het nu zelf. Bij neurologische klachten is het van levensbelang om gedurende langere tijd, 2 x per week te injecteren. Tevens is het mogelijk dat je levenslang aan de injecties zou moeten want het is eigenlijk prikken in een lekke emmer. Daarnaast is het mogelijk dat je kindjes het ook hebben. Het kan namelijk erfelijk zijn. Dochterlief hier heeft het ook en krijgt ook injecties. Mijn moeder en oma hebben het ook. Voor meer inlees materiaal kun je terecht bij stichting b12 tekort en b12 instituut. (Even Google) En evt via fb pagina b12 tekort, de vergeten ziekte. Daar kun je terecht met al je vragen, klachten en kun je je inlezen! Heel belangrijk want veel artsen hebben geen kaas gegeten van b12! Aangezien ze tijdens hun opleiding hierover maar weinig informatie krijgen. Daarnaast als je niet de juiste behandeling krijgt kun je alsnog blijvende klachten houden en zelfs in een rolstoel terecht komen. :/ en dat wens je niemand toe! Vandaar dat ik je hopelijk wat handvaten heb gegeven waarmee je verder kunt! Heeel veel sterkte en weet dat je niet de enige bent! Lieve groetjes!

MamaMJAD's avatar
6 jaar geleden

Nog nergens mee begonnen omdat de huisarts nog iets mistte en daar achteraan ging. Gisteren belde ik voor de uitslag en nu weekend.. ga maandag zelf nog een keer bellen als ik niks hoor en vragen naar de exacte waardes en wat normaal is en wat nu het plan gaat zijn

M.M.M.30's avatar
6 jaar geleden

Nee dat snap ik. Maar ben je met injecties begonnen? Dan ga je je heel snel stukken beter voelen! (Misschien op aandringen echt belangrijk). Ik dacht vorig jaar dat ik zwaar overspannen was, bleek allemaal van mijn galblaas te komen. Ook zo bijzonder!

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij MamaMJAD?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.