28-- wat moet ik hier nou mee?

Bart reageert niet. Misschien is dat maar beter ook. De enige manier hoe ik dit nog enigszins goed kan proberen te maken is door hem te laten voor wat het is en afstand te nemen.

Dat blijkt moeilijker dan ik dacht. Het lijkt wel of ik gevoelens voor Bart heb. Andere gevoelens als vriendschap zegmaar. Ik mis onze gesprekken en zijn adviezen. Maar ik moet en ik zal mijn eigen gevoelens aan de kant zetten. Die baby heeft zijn of haar vader veel te hard nodig. Ik hoor, ik pas en ik wil niet in dat plaatje.

'S avonds laat krijg ik toch een bericht van Bart; "Nik, ik wil niet verder met Kim. Ik wil verder met jou. Begrijp je dat dan niet? Ik heb al een zwak voor jou vanaf de dag dat je je voor het eerst voor kwam stellen. Ik weet nog wat je aanhad en hoe je rook. Alleen jij bent al die jaren gelukkig met Dennis geweest. Dat wilde ik niet in de weg staan, voel jij die vonk tussen ons dan niet? Heb je het echt nooit gemerkt? Ik weet dat ik alles op het spel zet. Maar laten we er samen voor gaan?"

Waarschijnlijk maak je in dit soort situaties altijd de verkeerde beslissing. En is er altijd wel iemand de dupe... Vanavond ga ik hier geen antwoord meer op geven. Morgen is er weer een dag.