7 jaar geleden
#15 Update, hoe het nu gaat
Ik zou jullie op de hoogte houden vandaar dit schrijfsel vol gedachten die me gek maken
Hallo lieve allemaal,
Ik zou jullie op de hoogte houden van hoe het gaat en vandaar dit schrijfsel vol gedachten die me gek maken.
Het gaat niet goed, ondanks veel intensievere behandelingen en vraag me steeds vaker af waarom zou ik nog vechten.
De verjaardag van mijn lief gehad met de bloemen vernield , nu komt de verjaardag van mijn oudste eraan, alleen houd hij het niet ivm sport, ik heb hem sinds begin maart niet meer gezien. Hij was druk met werk vertelde hij via de app, oké dat kan, alleen dan hoor ik van alle kanten dat hij op terrasjes zit met een meisje, die ik overigens ken en er volgens mij geen problemen mee waren, maar zal wel spoken zien. Hij zal jarig zijn maar zien doe ik hem niet en ook met Pasen geen plannen om bij mij te komen. Ik voel me eenzaam en ben eenzaam, onze trouwdag is een week later en wat zou ik graag naar hem toegaan maar weet dat ik dat mijn kinderen niet mag aandoen, al zal de jongste dat worst zijn, die wil alleen het bezit van het graf waar zijn vader inligt en waar ook mijn plaats zal komen. Hij is zelfs zover gegaan om op het gemeentehuis na te vragen van wie het graf was want zijn oma wilde mij niet in dat graf en zei dat het van haar was, wat hij geloofde. Maken drugs dat je alles zomaar gelooft???? Blijkbaar, alleen viel het hem tegen dat het graf wel degelijk van mij is en hij wil het hebben, wat heb ik toch verkeerd gedaan?????
Dan komt zo ondertussen ook de sterfdag in zicht en aankomend weekend begint dus weer het aftellen naar de sterfdag van mijn lief, de 16e keer, en oh wat doet het me pijn, zoveel pijn en gemis. Iedereen heeft wel eens die arm om z'n schouder heen nodig maar ik heb 1 vriendin en een zoon en hulpverleners want een sociaal leven heb ik niet. Ook ik heb geprobeerd nieuwe vrienden te krijgen en ook een nieuwe relatie en dat alles is jammerlijk mislukt, net als dat ik mislukt ben en na de stalkingszaak vertrouwde ik helemaal niemand meer. Meest van al vertrouw ik mezelf niet meer want schat ik mensen dan zó verkeerd in, blijkbaar wel. Vorige week gehoord dat ik aan mijn enkel geopereerd moet worden, toen gebroken door de stalker maar ipv toen te opereren kozen ze voor gips en is de enkel behoorlijk naar z'n grootje. Hoe verder, ik wilde dat ik het wist......
Natuurlijk zijn jullie lieve reacties zo lief en geweldig maar ik zou willen dat alles gewoon ophield en ik naar degene kan gaan die van me hield, zoals ik ben. Sorry voor dit depressieve verhaal maar ga het niet mooier maken dan het is.
Liefs D xxx
Damaya
Dank je voor je woorden, maar weet niet of er nog wat te veranderen valt, ben doodmoe van het altijd maar vechten.
Henrike Laning
Wat moeilijk allemaal. Ik vind wel dat je heel wat hebt overwonnen en daaruit blijkt hoe sterk je bent. Je hebt altijd doorgevochten en ik ben blij dat je dat nu ook doet, hoe moeilijk en uitzichtloos het ook is. Maar dingen veranderen, situaties kunnen veranderen, of misschien kom jij ineens op een idee hoe je iets positief kunt beïnvloeden. Ik hoop het. En ik hoop dat je snel weer wat positiefs ervaart. Stop met jezelf af te vragen wat je verkeerd hebt gedaan. Je doet je uiterste best als moeder, je probeert je kind alle liefde te geven. Als er dingen mis gaan is dat altijd een combinatie van omstandigheden. En als je er iets aan kunt veranderen zul je ook niet aarzelen. Je doet het niet verkeerd, je kunt alleen niet voorkomen dat andere mensen de verkeerde kant opgaan.
Damaya
Dank je, beb blij dat ook jij wat aan mijn reacties heb. Mezelf iets aandoen kan ik niet maken to van mijn zoon maar de ellende houdt maar niet op en een weg uit, ik zou het niet weten. Xxx
IHadToBeStrong
Lieve D, Ik denk dat je zo mooi steun kunt geven omdat je er iets verder vanaf zit en ook ik wacht altijd stiekem op je reactie. Ik heb zoveel bewondering voor je. Het leven heeft je zoveel nare momenten gegeven en je hebt zoveel gevochten en of het ooit zal stoppen? Ik wens voor je heel veel geluk, veel mooie momenten met je zoon(s), lieve steunende vrienden. Echt! Je bent het zo waard! Doe echt niks met je zelf, je bent te speciaal! Er komen dagen dat je dankbaar bent dat je hebt doorgezet, echt. Lieve D, na de hevige en alles verwoestende storm komt ook echt zonneschijn. X