14 februari 202114

14 februari 2021

Wat begon als een leuke zondag. Waarin Danny, Evy en ik een onwijs fijne dag hadden met zijn drieën.  Esmee was bij haar vader en Skylar bij haar moeder. Voor ons was het ook begin van de carnavals vakantie. En vierde we het begin van de vakantie. Dat doen wij altijd en we sluiten ook de vakantie af met een feestje. 

Evy mocht kiezen wat ze wilde eten. Het werden patatjes. Waar ik behoorlijk verbaasd van was. Haar lievelingseten is namelijk pannekoeken. Maar ok. Zij mocht kiezen. Uiteindelijk begreep ik het wel. Patatjes mogen bij ons aan de kleine tafel worden gegeten.vandaar ze wilde heel gewoon heel graag bing kijken op de tv. Maar aangezien wij ook verplicht mee moesten kijken werd het de Bellinga's. Dat vind ik tenminste ook nog leuk. We zaten gezellig samen te kletsen en te eten. En toen gebeurde het.

Knak!!!!

Ik keek Danny aan. En hij zag het gelijk dit is niet goed. Ik strompelde op handen en knieën naar boven. Mijn pijn probeerde ik te verbergen voor Evy. Maar Evy wist het ook het gaat niet goed met mama. Ik nam alle mogelijke medicijnen. Maar storte direct in. Dit was niet normaal. En ik kon het echt niet meer zelf onder controle krijgen. Danny belde de huisartsenpost. En we mochten direct komen. Ik strompelde weer de trap af. We brachten Evy bij mijn schoonouders en ging toen zo snel als voor mij mogelijk was naar de huisartsenpost in Vlissingen. Wat een helse rit was dat. De doktor onderzocht mij en zei ons dat we naar de SEH moesten in goes. Hij gaf mij een prik in mijn arm. En wat er in zat ik weet het nogsteeds niet. Als het iets was voor de pijn. Dan werkte het in ieder geval niet. Weer stond er mij een lange auto rit te wachten. 

Aangekomen in het ziekenhuis. Moesten we naar de verdenking van covid afdeling van de SEH. Daar werd ik opgehaald en naar binnen gereden. En Danny werd weggestuurd hij moest in de auto wachten tot de sneltest negatief was. Ik schrok hier heel erg van mijn rots was weg. En ik moest het dus alleen doen met mijn pijn. Iedereen kwam geheel beschermd binnen. En ik kreeg de sneltest van de verpleger die het denk ik niet zo naar zijn zin had die dag. Want poeh dat ging even niet zo simpel als de eerdere testen die ik had gehad. Ik werd gelijk ook aan alle toeters en bellen gehangen. Ook kreeg ik eindelijk pijnstillers. Niet dat de pijn weg was maar het ergste randje was even weg. Na 20 minuten kwam de zuster binnen met enkel nog een mondkapje op. Yes dat betekende een negatieve test en Danny kon weer terug komen. En hoefde ik het niet meer alleen te doen.Heel fijn ik was zo bang en had zo veel pijn. Ik kreeg een ct scan. En nog enkele testen. Enkele uren later dachten de doktoren dat ik weer een darmbeknelling had. Ik werd opgenomen. En kreeg pijnstillers. Zoals verwacht was de nacht echt een ramp. En nee hoor ik had geen snurkende buren. Ik had gewoon weg teveel pijn en was te bang. De volgende dag kwam de pijn specialist met de woorden we gaan je weer overplaatsen naar Rotterdam.  Pff dat valt even tegen. Tuurlijk ik wist het in mijn achterhoofd wel. Maar ergens hoop je dat het niet nodig is. En dat ze het in Goes ook wel kunnen. Want ja het is nogal een hele rit naar Rotterdam en terug naar Oostkapelle. Maar als dat het beste is dan doen we dat. Weer een onplezierige rit verder. Waren we eindelijk in Rotterdam. 

In Rotterdam kreeg in weer veel onderzoeken. Waaronder weer dat vreselijke onderzoek  met de camera via mijn keel om in mij maag en darmen kijken. De uitslag was we weten het niet. Dus gaan we je opereren aan de buik.  Ok dus ik zou weer een operatie ondergaan. Met hopelijk nu eindelijk het gewenste effect. De doktor ging kijken naar mijn darmen en naar mijn maagverkleining van bijna 8 jaar geleden.Maar toen ik wakker werd wist ik direct daar het antwoord op . 

Neeee!!! Het was nogsteeds niet gelukt.

Na de operatie kwam de doktor natuurlijk vertellen wat hij heeft gedaan. Hij had een klein stukje darmlus verwijderd. En zoals de doktor het noemende een paar schoonheids foutjes aan mijn maagverkleining verbeterd. Maar daar kon de pijn ook zeker niet door komen.

Ik heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen Helaas met nog steeds die inmense buikpijn. En is mijn pijnmedicatie helaas weer opgeschroefd.  

Het bezoek had hele strenge regels.  De kinderen mochten namelijk officieel niet mee naar het ziekenhuis en mocht ik mijn meisjes  dus niet in het  echt even zien. Alleen via videobellen had ik dagelijks contact met mijn meisjes en las ik elke avond ondanks de pijn toch voor uit 3 verschillende boeken. Esmee bewoog de camera met de letters mee zodat ik ze goed kon lezen. En zo kon ik ons avond routine toch een beetje doen. Ook deed ik elke avond hun standaard avond ritueel. 

Danny had 2 keer een grote verrassing bij zich in het ziekenhuis . Hij had Evy bij zich. Evy mocht 2 keer komen op toestemming van het ziekenhuis. Helaas mochten ze maar een uurtje blijven en vloog de tijd voorbij. Wat wilde ik graag nog wat langer knuffelen. Maar dat zat er niet in. Maar ook was het uurtje ook behoorlijk veel en kosten dat veel extra pijn.Gelukkig kwam snel na het bezoek de medicijnen kar. En had ik weer even een klein uurtje verlichting van de pijn . Ook kwam de kar met het avondeten. Maar helaas kon ik vanaf 14 februari al niet meer eten en of drinken. Nog iets waar we ons zorgen om maakte bovenop de pijn.  Nu had ik niet alleen pijn maar ook  dat ik niet meer kon eten en drinken. We hebben alles geprobeerd en uiteindelijk kwamen we op een  drink dieet. Wat op een speciale dikte moest anders lukte het ook niet. Want zowel dun drinken(denk aan water, siroop of bouillon) lukte niet maar ook te dikkere producten niet. Na een paar dagen mocht ik naar huis. Eindelijk na 2 weken ziekenhuis. 

Heel erg fijn om naar huis te mogen. Maar de pijn was niet weg en helaas ook niet minder. En eten en drinken dat lukte nogsteeds niet. Maar we zouden het verder poliklinisch gaan behandelen. Zodat ik thuis kon zijn. En bij mijn kinderen en vriend kon gaan herstellen van de buikoperatie. Wel kreeg ik een lange lijst aan medicatie mee naar huis. En kon ik mijn speciale drink voeding online bestellen.

Maar Gelukkig ik mocht nu thuis herstellen. En op  esmee haar verjaardag thuis zijn. Of toch niet ???

Liefs bo