12 jaar geleden voor het eerst mama.

Hoi 

Dit is mijn eerste blog. Best wel spannend. Sinds 12 weken ben ik een mom of two. Het is wel even weer wennen zo'n kleintje in huis. Vooral omdat ik 12 jaar geleden voor het eerst mama werd van een heel mooi meisje. 

In 2009 werd mijn dochter geboren via een keizersnede met 33 weken en 3 dagen met een geboorte gewicht van 1670gram. Ik had het helpsyndroom waardoor zij gehaald moest worden.  De eerste weken reden we veel op en neer naar het ziekenhuis. Want ze mocht nog niet meer naar huis. Toen ze eenmaal thuis was kon het echte genieten beginnen. Echter begonnen toen al een aantal zorgen te ontstaan. Ze kwamen voor de gehoortest. Helaas kregen we slecht nieuws, er kwam geen goede uitslag. Ze kwamen nog met de optie om een andere test te doen thuis die meer duidelijkheid kon geven. Want misschien kwam het wel door de omgevingsgeluiden dat de uitslag niet goed was. Ze zijn week later terug gekomen voor die andere test. Helaas weer geen positief bericht. We werden doorverwezen naar het audiologisch centrum. Hier moest ze allerlei testen ondergaan. Resultaat een gehoorapparaat zou het antwoord zijn. Toen mijn dochter elf maanden was had ze gehoorapparaten. Na vele controles bleek dat de test uitslagen hetzelfde bleven. Geen verbetering. Dus besloten te stoppen met de gehoorapparaten we hoorden ons zelf in echo terug als je dicht bij haar in de buurt was. Echter was dit niet het enige waar we ons zorgen over maakten. Mijn kleine meid bleef ook achter in haar ontwikkeling. Na veel aandringen bij cb werden we eindelijk doorverwezen naar een kinderarts. Hij stuurde ons door naar een medisch team in Groningen om te laten onderzoeken wat er aan de hand was. Toen ze 2,5 jaar was kregen we de uitslag van alle onderzoeken. Onze dochter heeft een deletie op chromosoom 21. Het stukje gehoor/zicht en ontwikkeling valt hier onder. Toen we de diagnose kregen vielen er veel puzzelstukjes op zijn plek. Alleen is er weinig bekend over deze afwijking. Na de uitslag werden we naar huis gestuurd zonder ook nog maar enige informatie en over hoe nu verder. En dan heb je in eens een kind met beperking wat niet bekend was tijdens zwangerschap.

De volgende hobbel was hoe gaan we nu verder wat moeten we regelen. Ze kan niet naar een peuterspeelzaal waar kinderen zonder beperking. Ik heb contact gezocht met onze kinderarts. Hij vertelde ons waar hij de meeste kinderen naar toe door verwees. Voor dit orthopedisch dagcentrum hebben we ook gekozen. Toen we alles voor haar op de orde hadden. Strande de relatie van mij en haar vader. 

Hoe het nu gaat met mijn dochter zal ik in een andere blog vertellen.