Secundaire kinderloosheid.

Als je mij 5 jaar geleden had gevraagd of secundaire kinderloosheid bestaat of wat er mee bedoeld zou worden, zou ik echt geen idee hebben. Het bestaat echt. Voor de één is het helaas een bekende term en voor de ander is het waarschijnlijk net zo onbekend als dat het voor mij was tot een paar jaar terug.

Vroeger’ zei ik altijd al dat ik later mama wilde worden. Het liefste wilde ik 3 kinderen voor mijn 30e verjaardag. Dat was mijn ideale plaatje. Hoe ouder ik werd, hoe banger ik werd dat het misschien allemaal niet zo makkelijk zou gaan of de angst dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen. Er was totaal geen aanleiding om die angst te hebben, maar misschien doordat mijn wens zo sterk was ga je er bang voor zijn.

En daar was het, na een jaar ‘zelf’ proberen om een kindje te krijgen werd de angst een soort van bevestigd. Het lukte maar niet om zwanger te worden. De ene teleurstelling na de andere. Daar ga je dan, op naar de huisarts. We kregen een doorverwijzing naar het ziekenhuis. Er volgde een intake en er werd een inwendige echo gemaakt. Daarna zouden ze een plan gaan opstellen voor ons. Het eerste wat gecontroleerd wordt is het zaad van de man. Dit was allemaal goed. Bij mij waren er twee opties, of de eileiders doorspuiten of een kijkoperatie. Gezien ik in het verleden een blinde darm operatie heb gehad leek het hun verstandiger om een kijkopertie te doen. Gezien het risico door de blinde darm ontsteking groter was om verklevingen te hebben. De kijkoperatie volgde, alles zag er goed uit op wat kleine stipjes endometriose na, dit hebben ze gelijk weggehaald. Al met al was er dus geen oorzaak en moesten we het nog maar een half jaartje proberen.

Na een paar maanden heb ik aangegeven het traject te willen starten en niet nog langer zelf te willen proberen. We mochten starten met IUI. Vol goede moed begonnen we hieraan, maar we waren al een paar jaar onderweg en ik had het er echt moeilijk mee. Iedereen om mij heen raakte zwanger. Veel mensen hadden geen begrip voor onze situatie of wisten niet zo goed wat ze ermee aan moesten. Ik bleef wel naar babyshowers en kraamvisites gaan, maar ik ging altijd huilend weer naar huis. Gelukkig na een aantal IUI raakte ik zwanger van Mika.

Een paar jaar later kwam de angst weer. Of Mika ooit een broertje of zusje zou gaan krijgen. De wens was net zo groot als voor een eerste kindje.

Veel mensen om mij heen zeiden: ah joh, de tweede keer word je wel zelf zwanger want dan weet je lichaam hoe het moet. En stiekem hoop je daar dan ook en er was geen oorzaak. Helaas kwam het fertiliteitstraject weer in zicht voor ons.

Mensen begrepen niet dat het veel pijn kan doen wanneer je zwangerschap voor een tweede kindje uitblijft, want je had immers al een kind. Ik vond het net zo ingrijpend, misschien nog wel intenser doordat je wéér een traject moet gaan starten.

Het verlangen was net zo sterk. Wij gunden Mika een broertje of zusje en onszelf een tweede kindje. Er was niet altijd begrip voor de situatie. Mensen kunnen hele nare opmerkingen maken zoals: Je hebt toch al een kind! / Dan nemen jullie toch een hondje erbij!/ Ah joh, 2 kinderen is veel meer werk, 1 is veel relaxter./ Gewoon niet aan denken dan ben je zo zwanger. En ga zo maar door.

Dit zal ook te maken hebben dat mensen geen idee hebben. Veel mensen zijn er ‘gelukkig’ niet bekend mee. Dit maakte sommige situaties wel lastiger. Als ik er nu weer over nadenk is het eigenlijk wel grappig dat vaak mensen dit soort opmerkingen maken die dan zelf al 2 of meer kinderen hebben.

Secundaire kinderloosheid betekend niet dat je niet dolgelukkig bent met je eerste kindje, maar je hebt een droom voor een leven met nog een kindje erbij. Tuurlijk hou ik van Mika, maar dat betekend niet dat ik geen wens mag hebben voor een tweede kindje.

Waar het eerste fertiliteitstraject uiteindelijk vrij snel tot een succes leidde, duurde het tweede traject een eeuwigheid.

Uiteindelijk ben ik een traject bij een psycholoog gaan volgen tijdens onze wens voor een tweede kindje. Eerst ben ik gestart bij een psycholoog en die stelde voor om EMDR therapie te gaan volgen. Na een paar sessies merkte ik dat dit niet echt zou gaan helpen voor dit probleem. Ik ben toen naar een andere psycholoog gegaan die echt gespecialiseerd is in ‘kinderwens’. Ik wilde graag handvatten hebben om beter om te kunnen gaan met de situatie. Maar ook wanneer directe mensen om je heen zwanger zijn etc. Waar ik in mijn gedachten al bezig was met dat er nooit meer een tweede kindje zou komen, werd dit door de pyscholoog toch een beetje afgeraden. Ik kon mij beter bezighouden met het moment waar wij in zaten i.p.v. heel ver vooruit te kijken. Het was fijn om met iemand te praten en je hart te luchten. Enkele vriendinnen ben ik kwijtgeraakt door het traject, er is onenigheid geweest binnen de familie, puur door onbegrip en geen idee hebben van de situatie terwijl ik er al heel open over ben geweest. Uiteindelijk heeft het mij sterker gemaakt, ik ben wie ik ben en ik ben ‘ achteraf’ trots op wat wij allemaal hebben doorstaan.

Twee lange fertiliteitstrajecten, twee keer de angst om niet zwanger te mogen worden. Het was pittig, maar we mogen nu een trots gezin zijn met 4 kinderen. En ja, soms vind ik het moeilijk om dit te delen, want ik weet dat er vele vrouwen en mannen zijn die een grote wens hebben voor een kindje een waar dit nog niet lukt of misschien al op hebben moeten geven dat er geen kindje zal komen.

Ik wil iedereen meegeven dat het niet allemaal vanzelfsprekend is. En of je nou een wens van 1, 2 of meer kinderen hebt, je weet het verhaal niet wat erachter zit. Denk goed na wanneer je een opmerking wilt maken, dit kan heel kwetsend overkomen en iemand heel verdrietig maken die mogelijk al in een hele vervelende situatie zit. De één is er meer open over dan de ander, probeer dit te respecteren. Probeer er voor iemand te zijn. Geef aan wanneer je even niet weet wat je moet zeggen of misschien dat je het een lastige situatie vind, omdat je niet weet hoe het is of voelt wanneer iemand in een traject zit. Vraag eventueel of diegene er over wilt praten of juist liever niet. En ook als iemand al een kindje heeft, onthoud goed dat de wens voor een tweede ook veel impact kan hebben.

Trending: Dít type moeder ben je volgens je sterrenbeeld: klopt het bij jou?