Na 2x moeten stoppen is 3x scheepsrecht

13-01-2022, vandaag is een echo. Natuurlijk zien ze veel blaasjes in mijn eierstokken maar ze zijn genoeg gekrompen om deze maand te mogen beginnen. Hierna een gesprek met de gynaecoloog of en wanneer ik mag starten. Het is wat puzzelen maar omdat we al zoveel pech hebben gehad doen ze hun uiterste best... En mogen we beginnen voor de 3e keer. 

Ik ben zo blij, ik was bang dat we nog een maand moesten wachten maar we mogen richting de apotheek. Weer een grote tas vol met medicijnen mee. "Mevrouw, u vergeet de naalden container"... Nee, die heb ik al thuis staan. De tranen zitten hoog onderweg naar huis, ik was zo bang dat we weer moesten wachten. We stoppen bij de Mac Donald om te vieren dat we weer mogen beginnen. 

Ik zoek de medicijnen uit en al snel staat in de koelkast wat erin moet en de rest blijft in de tas. Onze medicijnkast is veel te klein voor al die dozen. Een paar dagen later glijdt de eerste naald weer in m'n buik en spuit ik rustig de inhoud erin. Ook slik ik provera om m'n menstruatie op te wekken. 

De punctie is gepland op 10 februari maar dat kan ook eerder of later zijn. 

Door de decapeptyl ben ik weer moe, chagrijnig, verdrietig en zo ontzettend down. Maar we weten dat t voor het goede doel is. Zou ik dit keer de punctie halen? Kan toch haast niet anders? Om m'n gedachten te verzetten gaan we regelmatig even weg samen en werk ik ernaast gewoon mijn uren. Mijn manager weet dat ik weer begonnen ben en wat directe collega's. Ik heb het ze expres vertelt omdat ik door al die medicijnen gewoon niet lekker in mijn vel zit. 

Dan komt het moment dat ik de provera mag stoppen en ga stimuleren met menopur. Na 2 dagen menopur ben ik weer mijn oude zelf en op maandag 7 februari staat een echo gepland om 9.00 uur.

7 februari, ik spuit normaal gesproken de menopur en decapeptyl om 08.00 maar ik heb de menopur uitgesteld. Ik heb t gevoel dat mijn eierstokken weer groot zijn, kan ze zelfs voelen van buitenaf. Zenuwachtig zit ik in de stoel te wachten... Klopt mijn gevoel? Ik wordt binnen geroepen en mijn onderkleding weer uit. Ik ga in de stoel liggen, benen omhoog, daar komt die echostok weer.. ik haat dat ding en gelijktijdig is het ook de enige manier om te weten. 

Ik vertel dat ik de menopur vandaag nog niet heb gespoten omdat ik de echo wilde afwachten. En wat ze zien... Er staan heel veel follikels klaar en de punctie komt eraan! Ik ben zo blij, nog nooit zo ver gekomen en maar 7 dagen menopur gespoten. Nu moet snel dingen geregeld worden. In plaats van 10 februari wordt het een dag eerder. Antibiotica wordt aangevraagd, pijn medicatie en de dagbehandeling wordt ingeseind. 

Ik mag otrivelle spuiten en de extra medicijnen ophalen bij de apotheek. Het gaat eindelijk gebeuren!