Het leed dat zwanger worden heet

Het is zondag 3 december. De dag na mijn zoon zijn tweede verjaardag en ik ben vandaag ongesteld geworden na 36 dagen. Niet leuk maar ik voel ook dat het oke is. Ik ben al bij de gynaecoloog dus het gaat vast een keer wel lukken. 

Op maandag 4 december zitten we weer bij de gynaecoloog om de afgelopen maand te bespreken en wat de vervolgstappen zijn. 

We gaan beginnen met letrozol 5 mg. Helemaal prima! We gaan er weer voor. Ook moest ik nog even bloedprikken om andere zaken uit te kunnen sluiten zoals mijn schildklier. 

Ergens ben ik zenuwachtig want ik wil zo graag dat deze medicatie mijn cyclus gaat helpen en hoop ik dat ons tweede kindje niet lang meer op zich gaat laten wachten. Hij/zij is zo welkom in ons leven en ik voel mij er zo klaar voor. 

Op 12 december mocht ik weer naar de fertiliteitsverpleegkundige voor nog een maandje meekijken naar de cyclus en of het verbetert. We zien nog niet veel, een paar eitjes komen al duidelijk in beeld maar zeker nog te klein om er iets van te zeggen. De grootste is op dit moment 8.5 mm. 

Vrijdag 15 december gaan we weer kijken en hopelijk zien we dan meer ontwikkeling. Een cyclus onder de 35 dagen zou ik al prima vinden.