Geloof in je dromen

"Mijn grootste droom is altijd al geweest mama worden, de droom was voor mij zo groot mocht ik op mijn 30ste nog geen partner hebben ga ik kijken voor een donor en word een bam moeder"

In 2014 na wat zwangerschappen in mijn directe omgeving wilde ik me graag laten onderzoeken bij de gynaecoloog. Ik was op dat moment 26 en nog vrijgezel maar in mijn familie is zwanger worden niet vanzelfsprekend dus wilde graag weten of er moeilijkheden zouden zijn en waar ik uiteindelijk aan toe zou zijn. Zeker nu ik al een tijdje weinig tot niet menstrueer.

Na een afspraak bij de huisarts die eerst vond dat ik aan moest gaan komen omdat ik in een korte tijd heel veel was afgevallen kreeg ik uiteindelijk toch een doorverwijzing naar de gynaecoloog. Er wordt een echo gemaakt en meteen daarna spreek ik de arts. Hij verteld me dat ik PCOS heb en dat kinderen krijgen op de normale manier waarschijnlijk niet gaat lukken, geeft me wat folders en legt me uit wat het precies inhoud en wat de gevolgen hier van kunnen zijn voor de toekomst. Maar hoefde me nu nog niet druk te maken gezien ik toch nog geen partner had.

In januari 2015 kom ik de man van mijn dromen tegen. Ik ben ondertussen 27 en hij is 29 na een paar maanden een relatie te hebben komt het gesprek over kinderen aan bod. Hij wil ook graag kindjes uiteindelijk en gezien we al wat ouder aan het worden zijn besluit ik nog een afspraak te maken met de gynaecoloog om te kijken in hoe verre de pcos te zien is op mijn eierstokken. Helaas is er geen verandering en zitten beide eierstokken vol met eiblaasjes dus natuurlijk zwanger worden gaat niet lukken. Ik besluit hier op( natuurlijk in overleg met mijn partner) om dan ook maar te stoppen met de pil,menstrueren doe ik toch nauwelijks en het is alleen maar troep in je lijf.

Na 6 maanden gestopt te zijn met de pil voel ik me raar; stemmingswisselingen, gevoelige borsten, misselijk dus besluit toch maar een test te doen.