2 jaar geleden
De start van de feestweek
Woensdagavond begon zoals ik het noem, de feestweek. Dinsdag had ik nog goede hoop, nog niet ongesteld en dus toch maar een test gehaald. Hiermee gewacht tot woensdagochtend. Dit omdat mijn menstruatie meestal in de ochtend begint, en omdat s'ochtends testen toch het beste is...
Dit keer bewust de test weggelegd en na 2 minuten (volgens de bijsluiter) bekeken. Helaas... 1 streepje. Ik baalde maar was ergens ook niet helemaal overtuigd. Mijn vriend belde me al. Ook hij had goede hoop. Hij vroeg nog, kan het niet alsnog. Ik zei dat dit wel zou kunnen. Misschien te vroeg getest, of toch iets niet goed gegaan. Ik vertelde hem dat ik vandaag zou afwachten en anders donderdag een nieuwe test zou doen.
Helaas was dit niet nodig. Woensdagavond begon het. Ik kreeg flinke buikkrampen en jawel hoor. Mooi 3 dagen te laat begon het feestje.
Nu is het voor mij niet alleen de teleurstelling dat ik niet zwanger ben, maar ook alle ellende die erbij komt kijken. Op het moment dat ik ongesteld wordt krijg ik ontzettend veel buik en rugpijn. Nu doorstaat elke vrouw dit. Maar bij mij is het zo erg dat ik niet meer kan bewegen, moet spugen van de pijn en soms zelfs flauwval.
Een paar maanden geleden zijn er dan ook onderzoeken gestart bij mij om te kijken waar dit vandaan komt. Hierover zal ik binnenkort meer delen.
Voor nu gaan we weer een weekje aan de zware pijnstillers, en dan weer vol goede moed er tegenaan. Wie weet, misschien lukt het de volgende cyclus wel.
Fingers crossed🤞🏻
L_95
Wauww wat geweldig voor jullie! Wij houden de hoop erin, elke maand weer vol goede moed vooruit kijken. En zolang net niet lukt, hebben we het gelukkig ook heel fijn met z'n 2tjes. Door jou verhalen en die van vele anderen die hetzelfde hebben meegemaakt geloof ik erin dat het ons ook ooit gegund zal zijn. Dankjewel voor je lieve reactie!
Ach lieverd, wat is dat moeilijk hè. Elke maand wissel je van hoop naar teleurstelling. Om vervolgens jezelf weer op te laden om de volgende maand weer hoop te hebben. Ik snap precies hoe je je voelt. Inmiddels na 3,5 jaar wachten spontaan zwanger geraakt van nummer 1, een maand voordat wij met het IUI traject zouden starten. En momenteel weer spontaan zwanger van nummer 2 na dit keer gelukkig maar 11 maanden te hebben moeten wachten. 2 wondertjes dus. Geef de moed niet op! Ook na jaren kan het nog steeds!!