De laatste maanden van het jaar begint het weer te kriebelen, Sinterklaastijd. Ik heb dit altijd al een magische tijd gevonden, als kind vond ik het natuurlijk geweldig en nu als mama kan ik er nog net zo van genieten. De aanloop er naar toe, de spanning, de speelgoedboeken, de verlanglijstjes, de pepernoten... heerlijk!

Maar ik weet ook dat een keer het moment komt dat ze niet meer geloven. Kijkend naar mezelf wil dat niet zeggen dat de magie rondom Sinterklaas verdwijnt maar het wordt wel anders. De speelgoedboeken gaan dan waarschijnlijk plaats maken voor stiekeme surprises en gedichtjes, en ook dat heeft iets bijzonders. Toch kijk ik wel op tegen dat moment dat ik de oudste 'het geheim' moet onthullen. Vooral omdat Levi zo vol fantasie zit, hij kan er zo in meegaan. Hoe zou het zijn als hij het geheim kent? Kan hij die magie nog zien en voelen? Kan hij het voor zich houden voor zijn broertje? Maar eigenlijk mijn belangrijkste vraag op dit moment, gelooft hij überhaupt nog wel?

Als ik alles bij elkaar ga optellen, de versprekingen in zijn bijzijn, de kindjes die op school verteld hebben dat de Sint niet bestaat, de toch wel rare TikTok filmpjes van sint en pieten die hij wel eens ziet, eerdere uitspraken die hij gedaan heeft. Dan zou je bijna denken dat het hij niet meer zou geloven.</p>

Levi is een jongen die het graag goed doet voor andere, hij probeert vaak rekening te houden met de gevoelens van andere en ook is hij er behoorlijk gevoelig voor als ik boos, teleurgesteld of verdrietig ben (op wat voor een manier dan ook, niet perse door zijn toedoen). Soms ben ik bang dat ik zijn geloof hierin in stand hou doordat ik het zelf gewoon zo magische, bijzondere tijd vind. Ik ken natuurlijk al lang het geheim maar toch kan ik er nog vol in op gaan. Ergens heb ik het idee dat hij er bewust niet over begint of naar vraagt omdat hij mij niet wil teleurstellen. Teleurstellen in de zin dat de moeite die ik er voor doe toch geen effect heeft omdat hij het niet geloofd. En ook een beetje om zelf zijn magie hoog te houden, misschien bang dat het allemaal voorbij is als hij het eenmaal echt weet. 

Die twijfel is eigenlijk een beetje gekomen tijdens het verhaal van de Tandenfee (mijn eerste blog). Daarin vertelde hij me dat hij dit al lang wist, maar het voor mij niet wilde verpesten.

Nu heb ik dus het idee dat het met Sinterklaas ook zo is. Maar ja... ik heb hem al voorzichtig proberen uit te horen maar hij laat niks los en ik ben bang dat ik daar pas achter kom als we hem het geheim vertellen. Maar wanneer vertellen we dat, en dalijk heb ik het mis en 'verpest' ik het helemaal voor hem. Kon ik maar af en toe even in zijn koppie kijken om te zien wat hij denkt en weet. 

Ik ben benieuwd, heb jij kinderen die niet meer geloven? Hoe kwam je daar achter en wanneer heb je besloten het te vertellen?