7 jaar geleden
Naar de schoolinspectie of niet ?
Quinten is een jongen met beperking zit op een gewone school word gepest en school schuift de schuld in mijn schoenen.
Hey mama's ik ben niet van het bloggen en schrijven maar ik moet nu toch echt even me ei kwijt. Me zoon heeft een beperking in gedrag en loopt achter op ze leeftijd. Wat hij heeft weet niemand ze vinden hem te jong om een lebel te geven.
De laatste tijd is het flink raak op school hij is laats door het lint gegaan op het schoolplein. Er was een meisje die hem niet met rust wilde laten en vervolgens zijn zusje een duw gaf . Me zoon ging helemaal door het lint ik herkende hem gewoon niet meer . Slaan schoppen bijten enz. Ik ben als moeder er toen tegen in gegaan dit accepteer ik gewoon niet. In de klas ging hij er mee door en ik wist gewoon niet meer hem rustig te krijgen. Uit eindelijk nam ze juf het over en ben ik naar huis gegaan.
In de middag wert ik op het matje geroepen dat ze zijn gedrag niet toleren enz maar de ouders van dat meisje nee hoor die worden niet aangesproken op het gedrag van hun kind. Dit vind ik erg oneerlijk .
Vorige week werd mijn zoon 6 jaar oud een bloedneus geslagen op school. Ik ben niet gebelt door school niks. Ik had een lijkbleek kind thuis die uit het raam wilde springen omdat hij niet meer naar school wilt . Zo bang is hij. In die week is hij ook op ze hoofd gelagen en verrot gescholden door het zelfde kind. Ik heb een mail gestuurd naar school dat ik dit niet pik en eis dat die ouders ook maar eens op het matje geroepen worden. Ik kreeg terug als reactie die jongen is nieuw en weet de regels van de school nog niet . Me bloed ging koken. Ik vind dat geen goede reden hoor . Elk kind weet toch wel dat slaan en schoppen verboden is op school?
Maar goed nu moet ik al anderhalve week de strijd aan gaan om mijn zoon op school te krijgen want dit wilt hij niet meer. Is elke ochtend boos op mij omdat ik hem naar school breng (hij moet) ik laat hem dus achter in de klas en hij is boos. Nu krijg ik een tel van school dat ze vind dat hij niet te hanteren is bla bla bla ze gedrag niet accepteren. Maar ze vergeten dat dit komt omdat er op school iets niet goed gaat. Thuis is hij gewoon verder vrolijk en niks aan de hand. de school schuift het nunin mijn schoenen terwel ze zelf fout zijn en niks doen aan het pesten op school. Ik ben echt moe van .
Ik zit nu heel erg te twijfelen of ik met mijn verhaal en nog andere die mij. Zoon heeft meegemaakt naar de school inspectie te stappen want ik ben het goed zat.
Anoniem
zo herkenbaar onze zoon gaat naar voortgezet onderwijs venray,anderhalf jaar strijd met school hij heeft last van negatieve prikkels van anderen en zijn emmertje loopt dan wel eens over niet dat hij dan boos word maar hij heeft dan een dagje rust nodig dus geen school .School zet hem dan op ongeoorloofd verlof, maar er is wel degelijk iets aan de hand meerdere keren op school geweest en duidelike afspraken hierover gemaakt MAAR HELAAS SCHOOL BLIJFT KEER OP KEER IN GEBREKEN1111.Nu al in strijdmet leerplicht ambetenaar van Venray ook zij komt haar afspraken NIET na. We zijn nu aan een punt beland dat wij als ouders niet capabel zijn om onze zoon naar school te krijgen enzij willen dus jeugdzorg in schakelen,Zij komen geen enkele afspraak na en wij zijn nu de boosdoeners ONGELOOFLIJK111 Maar we zullen blijven strijden in het belang van onze zoon.
Henrike Laning
Is er een vertrouwenspersoon van het bestuur, de organisatie waar de school onder valt? Dan zou ik daar mijn verhaal doen en advies vragen. En een gesprek met de directie aangaan over jouw zorgen. Mocht het niet helpen, dan rondkijken naar een andere school, maar dat is wel een risico. Als het allemaal buiten je kind ligt is dat misschien een oplossing, maar je neemt altijd jezelf mee. Ik vind wel dat een school altijd ook naar zichzelf moet kijken. Ik word er doodmoe en boos van dat scholen dingen altijd zo makkelijk op ouders en kind afschuiven. Zij hebben een zorgplicht voor alle kinderen en ze moeten ervoor zorgen dat alle kinderen met een veilig gevoel naar school gaan. Dus hier is de school zeker nalatig en stappen nemen is absoluut terecht en noodzakelijk! Hou ons op de hoogte!
Anoniem
Ik sluit me aan bij wat Ananas schrijft. Je schrijft dat jullie zelf ook al bezig zijn met het gedrag van je zoontje? Als je bijvoorbeeld opvoedondersteuning of maatschappelijk werk thuis krijgt, kan je hen ook vragen mee te gaan op gesprek met school. Zij kennen jou en je zoon goed. Ook is het misschien fijn als er iemand bij is die naast je staat, maar minder emotioneel reageert. Sterkte!
Anoniem
Laat ik voorop stellen dat ik je reactie helemaal begrijp. Er is op school een probleem met je kind en dat gaat je als ouder niet in de koude kleren zitten. Je kind zit namelijk het grootste gedeelt van de dag op school. En als je kind zich daar niet prettig of veilig voelt moet je daar iets mee Ik ben zelf juf, maar ik ken je gevoel helaas maar al te goed. Wij hebben zoiets soortsgelijks meegemaakt met onze zoon. Je schrijft dat.je school al gemaild hebt, maar een antwoord hebt gekregen waar je voor jou gevoel weinig mee kunt. Misschien moet je een gesprek met de leerkracht op school aanvragen. Je kunt hier ook de IB-er en/of directeur bijvragen. Geef in dat gesprek aan waar je tegenaan loopt en wat jou gevoel daarbij is. Dat je zoon door bepaalde gebeurtenissen niet meer naar school wilt enz. Misschien is het ook handig om een onderzoek aan te kaarten (als jlie dit zelf willen natuurlijk) zodat er ook handvaten voor school komen hoe ze hem op de goede manier kunnen begeleiden. Als er daarna geen verandering komt dan kun je nog attijd een vervolgstap nemen. Ik zou zeggen ga eerst het gesprek aan. Heel veel succes!!