Snap
  • Kind

Koude ballen, zei ik dat echt?

Je let regelmatig op je woorden rondom de kleine. Maar soms flapt er wel eens wat uit...

Ow jee, ik en mijn flapuitmond....Zoonlief had zo'n 1,5 week geleden een bui. Hij was vrolijk, maar iets te boeverig. En daarmee was hij heerlijk tijd aan het rekken. Ik had hem eindelijk mee naar boven gekregen. Het was eigenlijk al bedtijd geweest dus ik wilde een beetje vlot door het naar-bed-gaan-ritueel heen. Toen ik zei dat we nu echt gingen plassen en tanden poetsen, bleef hij nog net te lang even doorspringen voor de spiegel met gekke bekken. "Max, NU op die wc gaan zitten!". Met een diepe zucht van zijn kant (en inmiddels erg toenemende irritaties van moeders kant) sjokte hij naar de badkamer. "Ik hóef niet te plassen". Aaaargghh. Je legt hem kalmpjes (geveinsd want ik wilde zooooo door doen deze avond) uit dat het toch echt de bedoeling is dat hij even gaat plassen. Ook al komt er niets uit, het is toch beter het te proberen. Plus, hij had al sinds hij uit school kwam niet meer geplast. Er zat ZEKER weten nog wel een plasje in. "Nee ik hoef niet, ik ga niet plassen". Zucht...heel diepe zucht. Nou uiteindelijk kreeg ik hem zo ver hoor. Maar nee, hij ging er niet op zítten, hij kon ook best staand plassen. Prima schat, maar dan moet je wel op het krukje staan even. De vorige bewoners van ons huis hebben immers bedacht dat het een goed idee was het toilet boven belachelijk hoog te maken. Als ik er op zit kan ik met mijn 1,75 meter mijn voeten al niet plat op de grond zetten. Dus zeker te hoog voor vierjarige mannen.

Nee hoor, hij kon er best staan vond hij. Ik had duidelijk al niet mijn meest ontspannen bui. Max en ik zijn beiden koppig. Normaal best grappig, Maar nu hoefde dat koppige van mij niet zo. Dus terwijl meneer zijn 'pietje' over de toiletrand hangt (en ik zie dat het écht te hoog is) floep ik het er uit:" Schat doe nou niet, straks krijg je koude ballen!", die zaten immers tegen het koude porselein aan gedrukt. Nou, hij keek me aan....en barstte in hysterisch lachen uit. " Hahaha, koude ballen mama!". Hilaaaaarisch vond hij het. Ik kon ook niet anders dan lachen maar dacht ondertussen wel "O crap, wat heb ik nou toch gezegd". Hij leek er niet eens erge in te hebben naar welk lichaamsdeel ik precies refereerde. Maar het klonk voor hem té  leuk. Gauw probeerde ik het maar om te buigen dat je ook koude benen, koude handen, koude billen kon krijgen. Tja, beetje grappig, maar het klonk lang niet zo hilarisch als koude ballen. Nou goed, na een flinke lachpartij kon ik het onderwerp gelukkig ombuigen naar iets helemaal anders. Ik hoopte dat de kous hiermee af was en het vooral gauw vergeten werd. As if...

Dus ja hoor, een paar dagen terug bracht Husband Max naar bed. Ik hoorde ze weer gezellig grapjes maken in de badkamer. Tot ik opeens Max heel hard hoorde roepen "Papa! Straks krijg je koude ballen, wahahaha!". Ow jee.....Ook papa deed een tevergeefse poging om de aandacht op iets anders te leggen, maar helaas. Het werd weer koude ballen voor en na, begeleid door een schaterlach van onze kleine kerel. Even later kreeg ik hem ook weer giechelend naar me toe geworpen. Tja, is het nou zo erg? Hmmm, klinkt toch heel raar als hij dat straks opeens in de klas roept vrees ik. Liever niet. Dus ja...dan maar niet te veel aandacht aan besteden en hopen dat het gauw weer over waait, die koude ballen! Me and my big mouth...

8 jaar geleden

Haha ja inderdaad. Je kunt nuttige dingen tig keer zeggen en dan zijn ze opeens spontaan oostindisch doof of vergeetachtig. Maar dergelijke fratsen, ja hoor. Zucht. Bij de visite vandaag zei Max ook opeens 'Shit mag je niet zeggen, dat is een stout woord'. De visite zei toen tegen mij 'tja dat krijg je nu op school hè, dat ze ook met zulke woorden thuis komen'. Met het schaamrood op de kaken moest ik toegeven dat dat S-woord toch ook uit mijn mond was ontglipt ooit, waarna meneer het weer definitief op zijn harde schijf heeft gezet. Hmpf...

8 jaar geleden

Tranen over m'n wangen! Zie het zo voor me. En ja...zulke dingen onthouden ze meteen!