Ik verstijfde...

3 jaar geleden is het alweer dat onze kleine jongen op onze houtkachel is gevallen. De houtkachel hadden wij al een aantal jaar. De meiden hebben er nooit met 1 blik naar omgekeken. 

Jip ook niet tot die dag. Wij waren een spelletje aan het spelen. Jip kroop rond zoals altijd. Tuurlijk hielden wij hem in de gaten maar toch was er daar een moment dat hij er tegen aan gevallen is. Onze dochter Eef was er al eerste bij en heeft hem eraf gehaald. Daarna was het alsof alles stil stond. Ik heb alleen maar gegild: zijn gezichtje! Zijn gezichtje dit komt nooit meer goed. Hoe stom ook ik heb zelf een ehbo diploma en toch wist ik op dat moment niet wat ik moest doen, ik verstijfde. Mijn man heeft de HAP gebeld, omdat wij in de veronderstelling waren dat het niet erg genoeg was voor een ambulance. Uiteraard kwam de ambulance maar in mijn beleving duurde dit een eeuwigheid. 

De ambulancebroeders kwamen en hebben Jip overgenomen, getemperatuurd en daarna ben ik samen met Jip onder een lauwe douche gaan staan. Uiteraard de douche wel meer richting koud maar niet ijskoud. Al die tijd was hij nog steeds aan het krijsen, echt ik heb alleen maar mee gehuild wat voelde ik mij schuldig. Na het koelen moesten we mee naar het ziekenhuis met de ambulance. De verpleegster vertelde dat het heel normaal is dat Jip dadelijk ineens wegvalt. Dat noemen ze een shock. We waren bijna bij het ziekenhuis en het gebeurde, hij viel weg helemaal tegen mij aan. Ik tilde hem het ziekenhuis binnen en hij werd wakker en deed alsof er niks gebeurd was. Hij was zijn eigen vrolijke zelf, zo bizar hoe wendbaar kinderen kunnen zijn. 

De arts kwam en heeft gekeken naar zijn verwondingen. Zijn gezichtje vond hij het minst erge en vertelde mij dat je daar heel snel niks meer van zou zien. Ik kon het haast niet geloven want zijn gezicht was echt heel erg gehavend. Maar over zijn handje maakt hij zich zorgen, de brandplekken zitten precies op de plekken waar hij mee moet voelen en buigen. Ze gingen overleggen of Jip toch niet alsnog door moest naar het brandwondencentrum in Rotterdam. Al die tijd was Jip weer aan het spelen en leek het echt net alsof er niks aan de hand was. Na een hele poos kwam de chirurg kijken en gelukkig voor ons had hij in het brandwondencentrum gewerkt en durfde het aan om ons naar huis te sturen. Mits we de volgende dag weer terugkwamen om het verband te verschonen. 

Eenmaal thuis hebben we Jip in bed gelegd want wat was hij moe maar na een paar uur begon hij te huilen. Hij kon niet sabbelen op zijn vingers door het verband en uiteraard kwam er ook veel angst bij kijken. We hebben hem bij ons genomen en hij is bij ons in bed in slaap gevallen. 

Zijn gezicht moesten we insmeren met witte vaseline die we hebben meegekregen uit het ziekenhuis. Zijn handje moesten we laten verzorgen in het ziekenhuis.

 Na een paar maanden waren de plekken in zijn gezicht niet meer te zien. Dit had ik echt nooit verwacht. Wat fijn dat er zulk kundig personeel in het ziekenhuis aanwezig is die je zo op je gemak stellen. Hoe vaak ik daar niet heb gezegd dat ik mij zo schuldig voelde, zij mij zo gerust hebben gesteld dat het echt kan gebeuren dat een ongeluk in een klein hoekje zit. 

Op Jip zijn hand aan de binnen kant zal je de littekens altijd blijven zien, zijn huid is daar ook wat zachter. En geregeld, vooral in de winter, is het daar kapot. Dan smeren we het nog in met vaseline om zijn huid soepel te houden. Maar echt wat is hij er goed vanaf gekomen, want dit had veel erger af kunnen lopen. Onze dochter Eef is echt een held dat haar instinct was om hem eraf te halen. Ik had niet willen weten hoe het was geweest als hij er langer tegen aan had gelegen. Ik wil echt meegeven met deze blog dat een ongeluk in een klein hoekje zit, dat het belangrijk is dat je echt 10 minuten koelt onder een lauwe douche en bij twijfel bel altijd 112. 

Samen met de Brandwonden Stichting zet ik me met het delen van mijn verhaal in om te voorkomen dat er jaarlijks zoveel kinderen worden opgenomen in brandwondencentrum. Op de site van de Brandwonden Stichting kun je een quiz doen om te testen hoe jouw eerste-hulp-bij-brandwonden-kennis is, altijd handig om te weten. Voor in huis hebben ze een EHBO pakketje waarin de basics bij het verzorgen van verbranding zitten, deze kun je hier bestellen voor €14,95 of krijg je gratis wanneer je donateur wordt voor €2,50 per maand.