Denk eerder dat je juist bang bent voor de grote beren op de weg in de toekomst...Mentaliteit van onze samenleving nu is dat wanneer je op hetzelfde geslacht valt; 'je anders bent', mikpunt kan worden van spot, etc. ....en dat wil je uiteraard niet voor je zoon. 'Anders' zijn is sowieso een dingetje in deze maatschappij...Mijn dochter heeft altijd gespeeld met jongetjes/nog steeds, houdt van draken en dino's en koopt van haar zakgeld zwaarden en pijl en boog en heeft nog nooit een pop of barbie aangeraakt... en draagt het liefst de hele dag verkleedkleren/badman/superman/starwars..... is nu aan het drummen op de muziekschool en is een echte gamer.....maar draagt al wel haar hele leven 'roze rokjes en jurkjes' en is erg gevoelig.... Het vervelende is dat haar leeftijdsgenootjes/vooral de meiden wel eens zeggen dat ze anders is, en daardoor dus raar..... waardoor ze onzeker wordt.... ik ben blij dat ze dat met mij deelt en help haar daarbij hoe ze zou kunnen reageren..... ik hamer en stamp het er echt in bij haar dat ze mag doen en laten wat ze wil en dat het oké is wie ze is en wat ze leuk vindt. Ze heeft een aantal super leuke jongens in de klas/en een paar uit andere klassen waar ze heerlijk zichzelf kan zijn.
Bedenk ook dat jij hem nu al een beetje in een hokje plaatst, zodat hij misschien gaat denken als me moeder het zelfs denkt......kan me wel voorstellen dat je het lastig vind, waarschijnlijk had je een ander plaatje in je hoofd voor/met je zoon, tegelijkertijd hij heeft je nog niet voorgesteld aan "zijn vriend" dus misschien zit je er wel helemaal naast!
Hoi,
Ik weet hoe je je voelt mijn zoontje is 6 en heeft het zelfde maar weetje ik denk als hij happy is ben ik het ook. Want Als moeder wil je maar een ding en dat je kind gelukkig is. Soms denk ik ook wel is dat hij in het verkeerde lichaam zit, heb je het daar wel is met hem over gehad? Misschien is dat het wel.
ik me helemaal geen zorgen maken, mijn zoon is bijna tien en is ook gek op meisjes dingen en speelt ook heel erg graag met meisjes en poppen, met auto's heeft hij eigenlijk nooit echt gespeeld en heeft meisjes lego. zit vaak met zijn benen over elkaar maar dat is gewoon een relax houding. wilde zijn kamer ook rose hebben dat hebben we aangekleed met rose spulletjes als dekbed van prinsessen en roze kussens enzo. het gaat vanzelf over en anders maar niet, dat hij gelukkig is dat is voor ons het belangrijkste, homo hetero bi transgender wat maakt het uit ik hou van hem om wie hij is, lief en zeer zorgzaam behulpzaam en is zeer geliefd bij iedereen.
ze zijn nog maar 10 voor je er echt wat kan zeggen moeten ze echt ouder zijn. ook mijn zoon voetbalt niet beide trouwens niet vinden ze gewoon helemaal niets aan. nou prima toch. nee nu is er nog niets van te zeggen
Anoniem
Denk eerder dat je juist bang bent voor de grote beren op de weg in de toekomst...Mentaliteit van onze samenleving nu is dat wanneer je op hetzelfde geslacht valt; 'je anders bent', mikpunt kan worden van spot, etc. ....en dat wil je uiteraard niet voor je zoon. 'Anders' zijn is sowieso een dingetje in deze maatschappij...Mijn dochter heeft altijd gespeeld met jongetjes/nog steeds, houdt van draken en dino's en koopt van haar zakgeld zwaarden en pijl en boog en heeft nog nooit een pop of barbie aangeraakt... en draagt het liefst de hele dag verkleedkleren/badman/superman/starwars..... is nu aan het drummen op de muziekschool en is een echte gamer.....maar draagt al wel haar hele leven 'roze rokjes en jurkjes' en is erg gevoelig.... Het vervelende is dat haar leeftijdsgenootjes/vooral de meiden wel eens zeggen dat ze anders is, en daardoor dus raar..... waardoor ze onzeker wordt.... ik ben blij dat ze dat met mij deelt en help haar daarbij hoe ze zou kunnen reageren..... ik hamer en stamp het er echt in bij haar dat ze mag doen en laten wat ze wil en dat het oké is wie ze is en wat ze leuk vindt. Ze heeft een aantal super leuke jongens in de klas/en een paar uit andere klassen waar ze heerlijk zichzelf kan zijn.
Mdriel
Bedenk ook dat jij hem nu al een beetje in een hokje plaatst, zodat hij misschien gaat denken als me moeder het zelfs denkt......kan me wel voorstellen dat je het lastig vind, waarschijnlijk had je een ander plaatje in je hoofd voor/met je zoon, tegelijkertijd hij heeft je nog niet voorgesteld aan "zijn vriend" dus misschien zit je er wel helemaal naast!
GatorGirl
Hoi, Ik weet hoe je je voelt mijn zoontje is 6 en heeft het zelfde maar weetje ik denk als hij happy is ben ik het ook. Want Als moeder wil je maar een ding en dat je kind gelukkig is. Soms denk ik ook wel is dat hij in het verkeerde lichaam zit, heb je het daar wel is met hem over gehad? Misschien is dat het wel.
mirjan steenhuis
ik me helemaal geen zorgen maken, mijn zoon is bijna tien en is ook gek op meisjes dingen en speelt ook heel erg graag met meisjes en poppen, met auto's heeft hij eigenlijk nooit echt gespeeld en heeft meisjes lego. zit vaak met zijn benen over elkaar maar dat is gewoon een relax houding. wilde zijn kamer ook rose hebben dat hebben we aangekleed met rose spulletjes als dekbed van prinsessen en roze kussens enzo. het gaat vanzelf over en anders maar niet, dat hij gelukkig is dat is voor ons het belangrijkste, homo hetero bi transgender wat maakt het uit ik hou van hem om wie hij is, lief en zeer zorgzaam behulpzaam en is zeer geliefd bij iedereen. ze zijn nog maar 10 voor je er echt wat kan zeggen moeten ze echt ouder zijn. ook mijn zoon voetbalt niet beide trouwens niet vinden ze gewoon helemaal niets aan. nou prima toch. nee nu is er nog niets van te zeggen