6 jaar geleden
' Ik hoef je niet meer te zien!'
Wat een fijne woorden als dat door de orthopeed van je zoon gezegd worde! Na 5 jaar is er eindelijk een streep ondergezet.
Vorige blog: https://www.mamaplaats.nl/profiel/mijn-posts/blog/168815
In september hadden we de jaarlijkse check bij de orthopeed om te kijken of de voeten van Guido zich goed ontwikkelen. Ondanks dat je niets aan hem merkt, hij prima speelt, rent, fietst, klimt en zwemt blijft het een moeilijke rit maar het ziekenhuis.
Wegens parkeerdrukte moesten we parkeren aan de kant van het. Opmaken ziekenhuis ipv de polikliniek. Met het naar binnen lopen kom je dan langs de liften naar het Emma kinderziekenhuis waar we 5 jaar terug gelegen hebben. Als ik het zo schrijf klinkt dat zo ver terug, maar voor mij gevoel was dat gisteren.
We moesten eerst röntgenfoto's laten maken. Guido is nu zo groot dat ik mee naar binnen mag, maar achter een scherm moet staan. Heel anders dan 5 en 3 jaar terug. Toen moest ik zijn voetjes vasthouden en de broeder uitleggen hoe we de foto moesten nemen.
Die ochtend had mijn man Guido foto's laten zien hoe zijn voetjes er na geboorte uitzagen. Guido wildet raag weten waarom hij grote littekens op zijn voeten heeft en waarom hij naar het ziekenhuis moest. Dit heeft indruk gemaakt, want die dag vertelde hij iedereen wat er met zijn voetjes was. Ook de orthopeed zelf.
Die heeft gekeken naar zijn voeten, de foto's en kwam tot de conclusie dat het nu goed is. Dat het normale voeten zijn geworden. Stevige voeten met volledige functionaliteit. Vandaar ook de woorden : 'Ik hoef je niet meer te zien, het is goed zo!' Dat voelde alsof er een last van mijn schouders viel. Letterlijk! Dit hebben we 5 jaar geleden gehoopt, maar niet kunnen denken.
Door omstandigheden zijn er nog blogs over dit traject die nog niet gepubliceerd zijn en die komen nog. Maar in het huidige leven is dit hoofdstuk nu afgesloten. Er staat een mooie streep onder!