8 jaar geleden
Het vertrouwen van een kind
De schoen die gevuld wordt door een piet die je nooit ziet, maar alleen komt als je slaapt. Wie geloofd dat nou? Een kind dus, mijn kind.
Mijn kind is de slimste van alle. Nou, niet hoogbegaafd ofzo, maar wel slim. Ze zal ook vast niet trappen in al die verhalen over de sint. Zij doorziet dat. Mijn oudste van 5. Een Sint met zijn paard op het dak? Een piet die door de schoorsteen past? En dan nu het verhaal van de hunnebedstenen die alle gesloten deuren openen. Nee, ze trapt niet in deze leugen. Het zetten van de schoen die gevuld wordt door een piet die je nooit ziet, maar alleen komt als je slaapt. Wie geloofd dat nou? Een kind dus, mijn kind. Ze is er vol van overtuigd dat de pieten 's nachts bij ons in huis komen en haar schoen en die van haar zusje vullen. En als je stout bent, krijg je niks. Zo vindt ze het ook heel logisch dat ze op sommige dagen wel haar schoen mag zetten en op andere dagen weer niet. Dat is gewoon zo. Punt.
Ze vertrouwd mij op mijn woord. Aan de ene kant voel ik me soms ook wel slecht dat ik haar voorlieg. Ook al is het een leuk feest. Toch lieg ik. Ik heb een hekel aan liegen en probeer dit dan ook niet te doen. Überhaupt niet, tegen niemand en nu lieg ik mijn eigen kinderen keihard voor . We verzinnen met z'n allen een goede Sint die zomaar cadeaus geeft aan alle kinderen omdat hij jarig is. Best krom, want op je verjaardag krijg je cadeaus zou je denken. Maar nee, mijn dochter weet zeker dat de Sint liever cadeaus weggeeft dan ze krijgt. Lief hoe volledig je kinderen vertrouwen op jouw woord, dat wel. Op een bepaalde leeftijd zullen mijn kinderen niet meer geloven. Op dat moment zullen mijn dochters boos zijn, boos dat ik en hun vader ze heb voorgelogen. Het moment dat ik erachter kwam hoe het werkelijk zat, staat voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. Ik was 8 jaar. Ik had een aantal kinderen uit mijn klas horen smoezen dat hun ouders voor Sint speelde en dat alles nep was. Ik wilde niet klakkeloos aannemen dat dit de waarheid was, dus vroeg het aan mijn moeder. Ik liep met mijn 2 jaar jongere zusje naar huis. Zodra we de deur binnenstapte barste ik los. Helaas beaamde mijn moeder wat ik had gehoord. Er is geen sint. De ouders vullen de schoenen en kopen de cadeaus. Sinterklaas is gewoon een man in een pak evenals de pieten. Die zijn geschminkt en verkleed. Mijn hart brak. Ik was zo boos en verdrietig. waarom verzin je zoiets? Mijn zusje was ook boos, vooral boos op mij omdat ik erachter was gekomen en zij het nu ook wist.
Ik weet dat het moment ooit komt dat mijn dochters ontdekken dat ik voor Sint en Piet heb gespeeld. Dat dit oh zo gezellige en gulle feest totaal in scene is gezet. De boot komt niet uit Spanje, maar de "Pieten" en "Sint" stappen gewoon ergens om de hoek op. Oh wat zullen mijn meiden teleurgesteld zijn. Daarom ook, hoopte ik stiekem dat ik niet mee zou hoeven doen aan deze poppenkast. Dat mijn kinderen door deze bubbel heen zouden prikken en mij voor gek zouden verklaren. Helaas, net als alle honderd duizenden anderen kinderen, zijn mijn dochters er volledig van overtuigd dat de Sint bestaat. Dan gaan we maar gewoon mee in de voorstelling en maken er jaar op jaar een geweldige show van. Zo kunnen ze in ieder geval, tot het moment dat ik door de mand, terugkijken op prachtige & heerlijke Sinterklaasavonden.
Marinde1985
Oh wat leuk dat je dat nog weet mam! Sinterklaas was daarna ook nog leuk, maar minder bijzonder omdat we nu wisten dat de magie die wij dachten dat bestond, niet echt was. Ik vond het erg fijn dat je sinterklaas met ons vierde mam.
Marinde1985
Uiteraard maak je zelf de keuze om dit feest wel of niet te vieren. Ik vind het leuk om het wel te doen ook omdat ik dit als kind geweldig vond en mijn kinderen dit plezier ook gun. Ieder zijn keuze
elsvdp
Ik herinner me nog als de dag van vandaag hoe boos jij en je zusje waren toen jullie hoorden dat alles in scène was gezet. Gelukkig werd het Sinterklaasfeest daarna toch nog heel erg leuk. Lootjes trekken, gedichten maken. Heel lang hebben we het gevierd, al werd het de laatste jaren vaker een combinatie Sint/Kerst. Ik vind het heerlijk dat ik als oma nu opnieuw dat feest van dichtbij mag meemaken met kleinkinderen die er vol voor gaan. Heerlijk die tijdelijke onschuld.
Anoniem
Het is natuurlijk een keuze die jezelf maakt. Wij hebben bewust altijd verteld hoe het zit. En waren ze net zo blij met onze cadeaus of die van oma? Ja hoor voor een kind is het cadeau belangrijk niet wie het geeft. We doen dit jaar voor de 2e x cadeautjes met kerst onder de boom. Vinden wij leuker. En de sint? Ze weten hoe het zit, maar toch he.. zo'n zwarte piet maakt toch indruk.. komt mn zoon van 5 uit school mam de fietspiet heeft zich vergist hij dacht dat hij al in NL was maar hij is nog in Frankrijk. Nu komt hij niet optijd voor vrijdag. En er zijn stenen die alle deuren opent. Ik zeg dan. Je weet toch dat de sint niet bestaat? Ja. Denk je dan dat die stenen echt bestaan, of dat fietspiet echt uit Spanje komt fietsen? Ik laat hem lekker. Het kwartje valt vanzelf :-)