Snap
  • medisch kinderdagverlijf
  • Lichamelijkebeperking
  • mijnkindheefteenbeperking
  • Levenmeteenbeperking
  • Verstandelijkebeperking
  • levend verlies

Deel 5 - Waar is onze dochter op haar plek?

Wat is er allemaal voor kinderen met een beperking?

Na een tijdje thuis merkte we dat we geen idee hadden waar we goed aan deden. Op dat moment hadden we fysiotherapie en logopedie aan huis. Maar was dit wat het is? Of is er nog meer? Hoe en via wie kunnen we dat dan regelen? wordt dat vergoed of betalen we dat zelf?


De fysiotherapeut en logopediste thuis hadden beide gewerkt op een medisch kinderdagverblijf en gaven aan dat het niet nodig was om Suus daar aan te melden. Nu kreeg ze alle zorg thuis en dat was net zo goed.

Op dat moment vonden wij dat ook zeker fijn. Wij konden gelijk alles horen en zien. Oefeningen die we meekregen konden we gelijk toepassen.

Suus ging op het moment dat ik weer ging werken naar een Gastouder. Lekker kleinschalig en voor Suus misschien ook wel het gevoel van thuis. Dit vonden wij, na alles wat ze had meegemaakt, wel zo prettig. 


Toen Suus ongeveer 1-2 jaar was zagen we enige frustratie ontstaan. We merkte dat ze ons van alles wilde vertellen maar dat dit (nog) niet kon. Net na haar tweede verjaardag zijn wij met een gebarentaalcursus begonnen. Het zijn gebaren (vanuit de Nederlandse gebarentaal) die de Nederlandse taal ondersteunen. Waardoor je gesprokentaal en gebaren combineert en je kind op twee manieren de taal aangereikt krijgt.

Hierdoor ging Suus op een gegeven moment gebaren! En kon ze vertellen dat ze klaar was, meer wilde hebben of genoeg had gehad. Het was zo bijzonder! Zo ontzettend fijn dat we eindelijk met haar konden communiceren. 


Tijdens de gebarentaal cursus raakte we met een stel in gesprek. Zij gaven aan dat ze gingen kijken op een medisch kinderdagverblijf en dat dat waarschijnlijk ook iets voor Suus zou kunnen zijn. 

Ik / wij schrokken zo van deze opmerking dat ik in de avond erg emotioneel hierover was. Moesten we hier dan toch maar gaan kijken? Maar ik wil dit eigenlijk helemaal niet. Zoals het nu is (een gastouder en familie) vind ik heel fijn. Ik wil helemaal geen andere ouders en kinderen met een beperking ontmoeten.... 

Na het gesprek met de fysiotherapeut en de logopediste hadden wij niet meer bedacht om daar te gaan kijken. Omdat ze aangaven dat het niet nodig zou zijn... moet het dan nu? Is dit dan echt beter voor Suus. 


Wij hadden hier heel veel vragen over die wij natuurlijk beantwoord wilde hebben. Maar eigenlijk, als ik naar mezelf kijk, wilde ik ze helemaal niet onderzoeken omdat ik toch bij mezelf erge weerstand voelde. 

Uiteindelijk hebben we gesproken met elkaar en zijn we tot de conclusie gekomen dat kijken wel goed zou kunnen zijn. 

We zijn er heen gegaan, schrokken heel erg, maar zagen ook dat de kindjes blij waren. Dat ze geholpen werden waar dat nodig was. Maar ook zelf dingen mochten ondernemen als ze dat konden. Is dit dan toch een goede plek voor Suus? 

De behandelingen van de fysiotherapie en logopedie zouden overgenomen worden. Zodat ik dat niet meer op mijn vrije dagen hoefde te plannen, Suus kreeg nog steeds goede behandelingen en ze konden met een heel team meekijken naar wat wij evt. nog meer nodig zouden kunnen hebben. We (mijn man en ik) hebben uiteindelijk besloten Suus hier toch op te geven. Maar jeetje.... wat was dit een grote stap voor ons. Veel gehuild en veel gepraat. Maar bedacht dat dit het beste voor Suus was en dus uiteindelijk ook voor ons. 


Toen we eindelijk mochten gaan beginnen keken we er eigenlijk een soort van naar uit. We hadden het gevoel dat dit toch de beste plek voor Suus was. 

Elke ochtend gingen we thee en koffie drinken met andere ouders en de juffen. En tot onze verbazing (gekkigheid natuurlijk) waren het allemaal hele normale ouders. Wij waren bang dat ouders wat zwaarder op de hand waren of heel emotioneel waren over wat hun met hun kind overkomen was. Het was uiteindelijk heen fijn om iets met elkaar te kunnen delen. 

Suus heeft het altijd heel erg naar haar zin gehad. Uiteindelijk was ze twee dagen op het medisch kinderdagverblijf en één dat op de opvang. Van beide werelden het beste vonden wij. 



Binnenkort:

Deel 6 - Van medisch kinderdagverblijf naar speciaal onderwijs. 


Trending op Mamaplaats: Met tegenzin naar school? 3x tips voor ouders!