Snap
  • Kind

De grote peuter en dikke buik wendagen

Onze dochter krijgt binnenkort een zusje, hoe bereid ik haar voor op de kleine baby die gaat komen waardoor zij alle aandacht moet delen?

De afgelopen week heb ik geprobeerd alles even los te laten. En dus onder het mom 'we kijken er later wel naar' schrijft ik nu een klein stukje over wat we de afgelopen dagen wel heel bezig heeft gehouden, mijn kleine huispeuter en mijn dikke buik.

Na de gebruikelijke driftbuien op donderdag is mijn kleine peuterpuber op vrijdag weer dat lieve meisje dat ik ken dat overwegend vrolijk zingend, dansend en vragen stellend naast me komt staan terwijl ik de afwas doe. Ons meisje is er inmiddels heel erg mee bezig dat er een baby in mama's buik zit die er op een gegeven moment uit komt en in de babykamer zal slapen. Ze heeft zaterdag zelfs besloten, toen we samen haar speelgoed aan het opruimen waren, dat sommige dingen beter voor de baby geschikt zijn en heeft ze daar in de kast gelegd. 

Sinds ik haar vertelde dat de baby nu ongeveer even groot was als haar pop en haar liet zien hoe de baby in mama's buik lag zijn zij en pop onafscheidelijk. Pop moet warm aangekleed als ze het een beetje fris vind en goed slapen in de poppenwagen. Eens in de zoveel tijd checkt ze of ze wel nog een speentje heeft of mag ze een rozijntje. Af en toe nemen ze even een kijkje op de babykamer en gaan ze daar spelen.

Nou ben ik er best wel mee bezig om haar aan het idee te laten wennen. Ik zou het leuk vinden als de kindjes het goed met elkaar kunnen vinden en er geen jaloezie is dus probeer ik haar een beetje bij alles te betrekken. Soms geeft ze aan dat de baby in mama's buik even moet gaan slapen, die hint begrijp ik wel :), dan laat ik het met rust. Ik praat er heus niet de hele dag over, maar als de baby schopt komt ze meestal even voelen en praat ze met de baby, ze gaan mee naar echo's en aangezien ik haar niet meer kan/mag tillen heeft ze het er inmiddels zelf steeds over dat ze groot is en goed kan lopen ('want mama baby buik'). Soms vraagt ze of de baby buiten komt spelen, dan vertel ik haar dat ze nog te klein is en dat baby's niet meteen kunnen spelen maar dat ze dat nog moet leren. Ik wil ook niet dat ze teleurgesteld is zodra de baby er is natuurlijk.

Het lijkt me leuk om over een paar weken samen op pad te gaan om een cadeautje voor de baby te kopen dat zij dan mag geven. Dan koop ik stiekem ook een cadeautje voor haar dat dan zogenaamd van de baby is zodra ik ben bevallen.

Ik ben zelf de jongste thuis en had een oudere broer die zo jaloers was dat mijn moeder me meenam naar de wc omdat ze bang was dat hij me wat aan zou doen. Uiteindelijk is hij natuurlijk bijgetrokken, maar dat lijkt me verre van ideaal. 

Mijn man en zijn broertje schelen teveel in leeftijd voor zijn gevoel en hebben tot een paar jaar geleden niet echt contact gehad. Hij heeft zijn broertje tot een jaartje of 22 niet echt interessant gevonden. Ook niet hoe ik het graag zou willen.

Ik ben wel benieuwd, wat hebben jullie gedaan? Of ging het vanzelf? Je kunt dingen natuurlijk niet dwingen, maar misschien wel een klein handje helpen :)

8 jaar geleden

dank je! Wat knap trouwens dat je zolang borstvoeding hebt gegeven!

8 jaar geleden

Dan gaan we ongeveer gelijk op. Spannend! Succes met jouw zwangerschap!

8 jaar geleden

Dank je! Ik kan me herinneren dat mijn moeder heel blij was toen ze hoorde dat de oudste een meisje was: 'ja meisjes helpen je meer. Dat is handig als je later meer kinderen krijgt'. Hahah

8 jaar geleden

ik heb 3 zoons mijn oudtse was 2 jaar toen kwam zijn broertje ik heb hem overal mee naar toe genomen de vroedvrouw,de echo heb hem meegenomen naar de winkel om hem dingetjes te laten kiezen voor zijn broertje en ook laten mee helpen met de kamer in orde maken heb geen problemen gehad van jaloezie hij was meteen heel lief en heel bezorgd om zijn broertje (nu nog) tussen de middelste zoon en de jongste nu is er toch wel evenetjes een beetje jaloezie geweest hij moest niet veel hebben van zijn broertje en heeft hem ook 1x een klein tikje gegeven (wel meteen voor gestraft) en ook overal mee naar toe genomen (hij was bijna 2 jaar toen zijn broertje kwam en het heeft niet lang geduurt die jaloezie,hebben hem overal mee laten helpen en ook af entoe tijd met alleen hem doorgebracht) dus ik denk dat het inderdaad goed is om je kind voortebereiden op de komst van een broertje/zusje maar misschien als de baby er eenmaal is hij/zij toch eventjes anders kan reageren je doet het goed met de kleine meid ik zou zeggen ga zo door en maak je niet te druk laat het op je af komen het zal vast wel mee vallen nog een fijne zwangerschap en veel geluk