8 jaar geleden
De Didi Reis: Weer een stapje verder.....
Daar zaten we dan bij Karakter met ons lieve kleine blonde meisje.....
Observeren observeren observeren
Hoe vaak ik voor mijn opleiding ook observaties heb uitgevoerd en tijdens mijn dagelijks werk nog steeds doe.
Hoe anders is het als je kind degene is die geobserveerd gaat worden. Hoe lastig het is om het los te laten en puur en alleen in de moeder rol te gaan zitten.
Didi en ik lopen samen met de psycholoog naar een ruimte die geheel gericht is op kinderen. In de ruimte is een grote spiegelwand. Je weet wel zo een die je zo vaak in films ziet. waar normaal gesproken de boef aan de ene kant.
Het geeft een dubbel gevoel.
Didi wordt verteld dat ze even mag gaan spelen en ik zo weer terug ben de psycholoog blijft bij haar.
Didi vind het allemaal wel prima. Die gaat gewoon meteen der eigen gang onze kleine vlinder.
Ik kan zonder problemen weglopen, en ga samen met nog 2 andere aan de ander kant van de wand zitten ik neem aan dat zij de observatie gaan doen.
Didi krijgt een aantal opdrachten, ze moet met een pop spelen en tekeningen maken. over het algemeen maakt ze zich er goed vanaf. Wanneer Didi er klaar mee is roept ze Klaar!.. en begint alles op te ruimen. Het geheugen van Didi is zo "goed" dat ze alles op precies dezelfde plek terug legt. De mensen die haar observeren staan er van te kijken en beginnen meteen druk aantekeningen te maken. En toen was het klaar. de eerste test is geweest.
Het nadeel van een onderzoek die bestaat uit een aantal testen,is dus dat je na de eerste test niks te horen krijgt.
Hoe graag ik ook informatie wil op dat moment, krijg ik het niet.
Twee weken later moeten we weer terug komen dan staat de intelligentie test op de planning.
Ben benieuwd hoe dat in zijn werk gaat. Maar ook zenuwachtig wat daar uit gaat komen.
Als moeder wil je niets liever dan dat je kind gewoon mee kan komen net zoals alle andere kinderen......
Word vervolg.......
Anoniem
Mooi hoe je het weer verwoord het verhaal van jullie mooie vlinder
Anoniem
Ik ben erg benieuwd hoe de Didi reis verder gaat! Hopelijk kent het een goed einde. Ik heb al je eerdere blogs gelezen over Didi, moet zeggen dat bij mijn kids (34+6 en 36 weken) beide keren geen fysio is geweest. Dit is niet bij alle prematuren standaard, pas als ze daarvoor aanleiding hebben, of als ze écht veel te vroeg geboren zijn (begrijp me niet verkeerd)
missdoom
inderdaad en helemaal mee eens!
Claudia Bosch
Gave foto van Didi!! Lastig hè, wetende dat er waarschijnlijk iets is en je afhankelijk bent van zulke instanties. Eigenlijk hoop je dat ze je kind " normaal " vinden en aan de andere kant hoop je dat zij het ook zien en je handvaten krijgt!