Snap
  • Kind

Als je kinderen elkaar in de haren vliegen

Ze zijn dol op elkaar. Dreumes en peuter. Maar… Willen vaak hetzelfde. Raad maar wie hier het kind van de rekening is!

Het is zo fijn als je kinderen elkaar lief vinden. Elkaar knuffelen en kusjes geven. Samen lachen om dingen die blijkbaar grappig zijn, zoals een bal die rolt -ja echt, een rollende bal-. Elkaar nadoen -of het nu van mama mag of niet- leuk is het! Lief met of naast elkaar spelen en gezellig met je kletsen. Regelmatig is dit het tafereel, maar er zijn zo van die momenten… 

Dan wordt er aan haren getrokken, geduwd, geslagen en gebeten. Door mijn lieve dreumes en peuter. De ruimte is te klein en ze vliegen elkaar in de haren.

Ze willen dan wat de ander heeft. Dat ene autootje, die ene bal, dat ene boek. Geen ander ding is goed, geen alternatief dat aangeboden wordt, wordt gewaardeerd. Het wordt benaderd met geschreeuw, gebijt en getrek en beiden zeggen ze heel duidelijk NEE -dat kan de dreumes al heel goed-. Ik gooi mijn beste opvoedpraktijken in de strijd, maar meestal eindigt het met een ‘jij hier, jij daar en nu is het klaar’, om ze vervolgens binnen een minuut of twee weer samen -hopelijk vredig, maar vaak gaat die vlieger niet op-te zien spelen.

Ook om de aandacht van mij wordt gestreden. Soms weet ik niet meer waar ik kijken moet. Naar de roepende peuter met haar vragen of naar de gillende dreumes die op zijn manier mijn aandacht trekt. Welk kind ik ook aandacht geef, er is er altijd één die nog harder gaat roepen.

De rivaliteit bereikt zijn toppunt zo rond etenstijd. Wanneer pannen op het vuur staan, messen op het aanrecht liggen en er nog hoop is dat er een zelfgemaakte maaltijd op tafel komt die nog smaakt ook. Twee kinderen hangen aan mijn benen, gillen om het hardst om mijn aandacht, en ik? Ik kruip het liefst weg in een hoekje, laat het eten verpieteren en wacht tot de dag over is. Ok, niet letterlijk, maar het idee klinkt soms wel aantrekkelijk.

Want dat kind van de rekening ben ik. Ik zit er niet alleen tussenin, maar ben ook het belangrijkste ‘object’ waarover de rivaliteit bestaat. Had ik al gezegd dat ik regelmatig vertederd naar ze kijk als het wél pais en vree is?

Hoe wordt de aandacht voor de kinderen in jouw huishouden verdeeld dan wel opgeëist?

8 jaar geleden

Oei herkenbaar. Oudste hier 6..tweede is 4 en jongste is 2,5 maand oud. Oudste twee vliegen elkaar ook wel eens in de haren en gek genoeg idd ook heel vaak rond etenstijd..en zeker nu met die kleine erbij is dat lastig..eindigt bij mij ook vaak dat de een in de ene hoek van de bank eindigt en de ander in de andere hoek. Nu gaat vanaf deze week de oudste naar de bso+ voor twee middagen in de week .dus ik ben benieuwd hoe het dan zal gaan

8 jaar geleden

Die regel is hier meestal ook van toepassing. Ware het niet dat ze vaak een wedstrijdje volume testen doen.... (and off she goes, hiding in a corner ;))

8 jaar geleden

ik heb er maar eentje, dus kan je er niet bij helpen. Mijn zus heeft er twee en die heeft ze (wanneer ze weet dat het gaat gebeuren) de twee een taakje. zo gaat ze die strijd een beetje uit de weg. heel veel succes!

8 jaar geleden

Dat lijkt me best pittig. Hier hebben we er nog maar een, dus die krijgt alle aandacht, maar we hebben wel een hondje die ook aandacht wil. Als ons zoontje lekker aan het spelen is dan ga ik ondertussen wel even met ons hondje spelen, maar als ik met ons zoontje aan het oefenen ben dan moet het hondje toch even wachten. Ik denk dat als we nog een wondertje erbij zouden hebben de oudste ook vakeer geduld moet hebben, omdat de jongste me dan toch net iets meer 'nodig' heeft... En verder inderdaad maar vast klampen aan de momenten dat ze zo lief zijn ;)