4 jaar geleden

7 maart 2016

De dag die ons leven veranderden, onze grootste droom werd een nachtmerrie. Lieve Fynn wat is er toch gebeurt? Waarom is jouw hartje toch gestopt met kloppen? Waarom mocht jij niet bij ons blijven? Vragen waar wij nooit een antwoord op hebben gekregen, enkel een vermoeden. Het vermoeden dat de voorweeën het weekend geen voorweeën waren, maar echte weeën, te zwak, niet voorderend, maar wel ervoor zorgde dat jij het niet meer aankon. Dit aangezien de bevallingen van Matz en Isa-Beau net zo "gek" begonnen.

8 maart 2016

Met lood in onze schoenen melden wij ons in het ziekenhuis, kapot van verdriet maar zo nieuwschierig naar jou. De bevalling wordt ingeleid en omdat er al ontsluiting was konden ze direct weer opwekkers toedienen. Het verliep ondanks de situate voorspoedig en eind van de middag was je daar, zo mooi, zo af, zo volmaakt maar niet sterk genoeg voor het leven. Wat waren we ondanks het verdriet trots, trots dat jij ons papa en mama hebt gemaakt, op hoe mooi je was.

FYNN HOOGENDOORN        

08-03-2017 |17:35 UUUR | 2788 GRAM | 51 CM

8 maart 2020

Wat kan er toch ongelofelijk veel gebeuren in 4 jaar tijd! Naast het gemis en verdriet wat er altijd zal zin is er ook ruimte voor liefde en geluk. Matz en Isa-Beau zorgen ervoor dat wij elke dag voelen hoe het ook met Fynn had moeten zijn, zij zorgen voor een reden om elke dag ons bed uit te komen en te genieten van de kleine dingen in het leven.

Lieve Fynn,

Vandaag alweer 4 jaar geleden werd jij geboren, je was zo mooi maar helaas niet sterk genoeg voor het leven.

Jij gaat niet voor het eerst naar school.

Geen trommeltje en beker mee in een stoere rugzak.

Geen juf die jouw welkom heet, geen haakje bij de kapstok of stoeltje met jouw naam...

Dat ene lege stoeltje in de klas, er is niemand die dat weet. Het had zo anders moeten zijn.

Lieve Fynn, je was zo welkom, zo mooi en wat word je gemist.

Love you to the moon and back ❤️