Lekker omdenken
Wat we kunnen leren van onze kids
'Lieve opa en oma, wat leuk dat jullie nog leven.' Dat was de welgemeende en hartelijke tekst die mijn (destijds) zevenjarige zoon Tom op de kerstkaart voor zijn grootouders schreef.
Heerlijk toch, hoe kinderen je kunnen verrassen met hun eigen manier van verwoorden? Daar kan ik als schrijver al helemáál van genieten. Kinderen passen het omdenken eigenlijk dagelijks toe in de praktijk, zonder zich daarvan bewust te zijn. Daar kunnen wij volwassenen nog wat van leren. Zoals Berthold Gunster - de grondlegger van het Omdenken - het mooi beschrijft: “Jonge kinderen lijken het creatieve deel intuïtief te beheersen. Ze maken "denkfouten" die uiteindelijk tot nieuwe mogelijkheden kunnen leiden.”
In groep 3 moest Tom een spreekbeurt houden, best wel spannend natuurlijk. En tel daar ook nog eens een taalstoornis bij op, waardoor kinderen hem vaak niet verstaan. Na afloop vroeg ik of zijn klasgenootjes zijn verhaal goed hadden begrepen. 'Ja hoor mama, die kindjes spreken gewoon Nederlands', was zijn nuchtere reactie.
Tijdens het WK voetbal was Tom ontroostbaar, want Spanje verloor van Marokko. De reden voor dat grote verdriet? Het was zo zielig voor Sinterklaas. Maar mijn inventieve knul wist wel een gepaste consequentie: 'Geen pakjes voor Marokko. Zo. Lekker puh.'
Dochterlief had wat medelijden met de fietsers van de Tour de France, die eind van de middag nog vol bezig waren met de wedstrijd. 'Is dat nu, op dit moment? Oh wat zielig, dan kunnen ze helemaal niet thuis avondeten. Hebben ze in Frankrijk ook de Mac? Kunnen ze misschien daar even heen.' Daarentegen was ze blij dat de wintertijd was ingegaan, want dan was het donker na het eten. Niet eng, maar juist gezellig: 'Jeeee, kunnen we iedere avond Jeugdjournaal in de bioscoop kijken!'
En weet je het antwoord op een bepaalde vraag niet? Soms helpt omdenken dan ook. Als vierjarige kleuter kon Tom de vraag hoe oud hij was nog prima beantwoorden. Maar wanneer hij dan vijf werd? 'Nou, daarna.'
Mamaplaats
Bedankt voor het delen Marleen❤️