Het is nu al zo lang geleden

Mensen zeggen dit wel eens tegen mij. Dat klopt inderdaad. Het overlijden van Tom en Tim is al geruime tijd gelden. Ze werden mijn stilgeboren zoontjes in 2006 en 2007. Soms voelt het nog als de dag van gisteren. Het verlies en gemis gaat echt niet weg. Als ouder -die een miskraam of stilgeboorte is overkomen - vraag je je wel eens af of je dat ook wel zou willen.

Het verlies van een zwangerschap door een miskraam of stilgeboorte is een pijnlijke en heftige gebeurtenis. Dit laat een onuitwisbare indruk achter bij de ouders die dit overkomt.

Van heel blij en onbevangen zwanger voel je je door het verlies intens verdrietig en ben je opeens helemaal de weg kwijt. Jouw zo gewenste baby is er niet meer.

Een opmerking het is nu al zo lang geleden. Wat wil die persoon daar eigenlijk mee zeggen? Dat je niet moet zeuren als je nog verdriet hebt? Dat je moet stoppen met erover praten? Dat je jouw verloren zwangerschap maar gewoon moet vergeten? Dat je je niet moet aanstellen? Dat het ‘gezeur daarover’ nu maar eens over moet zijn en dat je gewoon je mond erover moet houden?

Er zit misschien ook wel een oordeel in deze opmerking. Want wie kan nu bepalen hoe je hier tegenaan kijken en in het leven staat na een ingrijpende gebeurtenis als het verliezen van je kind? Je hebt toch zeker geen enkel idee als je iets dergelijks NIET zelf hebt meegemaakt. Je kunt je er toch geen enkele voorstelling van maken? Daarom zijn dit soort opmerkingen gewoon echt onhandig en pijnlijk.

Mijn boodschap naar iedereen die oprecht meeleeft met zijn vriendin, zus, tante, dochter, collega en ook de mannelijke variant hierop. Denk na voordat je iets zegt. Lezers van mijn boek zijn ook mensen die al 70 of nog ouder zijn. Zij lezen mijn boek omdat ze graag erkenning, herkenning willen ondanks dat hun verlies in sommige gevallen al ruim 50 jaar geleden is. Zij missen hun kindje nog altijd en het verlies voelt voor hen soms nog als de dag van gisteren. Zij willen de gedachte en herinnering aan hun kindje in leven houden omdat ze na al die jaren nog van dit kindje houden, ook al heeft het niet geleefd.

Wil je begrijpen hoe een proces gaat als je een miskraam hebt gehad of stilgeboren kindje hebt? Lees dan mijn boek. Daar staat zonder zelfbeklag en emotioneel gedoe in beschreven waar je doorheen gaat als je dit overkomt. Houd je niet van lezen? Afgelopen zomer heb ik mijn boek -onder begeleiding van een professional die jarenlang het radio 3FM nieuws heeft gelezen – ingesproken omdat niet iedereen kan of wil lezen. 

Lees ook: Moeders met 3 kinderen ervaren de meeste stress