De ellende van tandjes die doorkomen

We kennen allemaal dat moment dat het eerste tandje doorkomt bij onze kleine en hoe schattig 2 van die kleine (meestal) ondertandjes eruit zien in dat verder tandloze bekkie. Daarmee begint ook gelijk de ‘ellende’. Ellende van tandjes die doorkomen. Ellende van bijten op plekken waar je het echt niet wilt.

Het doorkomen van de kiezen vond ik nog erger. Vito is daar echt ziek van geweest, met koorts en oorpijn die we destijds niet konden duiden. Gelukkig wees onze tandarts ons erop dat Vito al zijn kiezen inmiddels heeft en dat die vage klachten heel goed daarvandaan zouden kunnen komen.

Dan denk je nu van de ellende af te zijn…en dan, dan begint het wisselen. Vito was aan de vroege kant met wisselen en al snel zaten die 2 schattige kleine ondertandjes los. Als juf had (of heb) ik een gruwelijke hekel aan losse tanden. Vraag me niet waarom, maar dan komen er kinderen: ‘juf, kijk! Mijn tand zit los’ en dan eraan gaan zitten wiebelen met hun tong. Vreselijk, huizenhoog kippenvel krijg ik ervan. Dan verwacht je dat het bij je eigen kind wel mee zal vallen…niet dus!

Daar komt bij dat mijn zoon dus een echte meut is als het op losse tanden aan komt. Zelf had ik er vroeger al een hekel aan en zodra ze los genoeg zaten, vroeg ik mijn vader ze eruit te halen. Grote mond had ik wel, maar zelf eruit halen durfde ik dan weer niet. Vito is dus niet zo en elke losse tand is een drama. Niemand mag eraan zitten of voelen hoe los hij zit, laat staan om een losse tand eruit te halen.

Het eerste losse tandje duurde dan ook weken voor hij eruit was. Zijn tweede ondertandje hing letterlijk nog aan 1 draadje, maar eruit halen ho maar. We waren toen op vakantie in Italie en Vito ging naar het toilet in een restaurant. Toen hij terugkwam was zijn tand weg. Kind heeft dus precies niks door gehad. De tand is ook niet meer gevonden, dus we denken dat hij hem heeft geslikt.

Niet veel later zaten zijn 2 boventand ook los, wat een feest! Op een gegeven moment kon je ze letterlijk draaien in zijn mond, maar brak de hel los als je wilde voelen. ‘Ze vallen er vanzelf wel uit!’ riep hij dan. Tot die avond dat hij en mijn man gingen voetballen, wat uitmondde in een stoeipartij. Hartstikke gezellig en lachen gieren brullen. Op een gegeven moment loop Vito tegen mijn man aan en struikelt. Boem, face forward met zijn gezicht (en mond) op de hardhouten vloer. En die vloer…die geeft niet mee. Tanden door zijn lip en veel bloed. Zelfs zijn 2 losse voortanden waren volledig door zijn onderlip geknald. Heel zielig! Ventje was ontroostbaar en we moesten zelfs naar de supermarkt om waterijsjes te halen. Alle tanden zaten er nog in, maar de rechter tand leek korter dan de linker…

Uiteindelijk hebben we hem kunnen troosten en ging hij rustig (met allebei zijn voortanden) slapen. De volgende ochtend werd hij wakker met een hele dikke lip en zijn rechtertand leek te verkleuren, dus heb toch maar even de tandarts gebeld en ’s middags, na de zwemles, konden we even op controle komen.

Vito was die dag heel huilerig en wilde eigenlijk ook niet zwemmen. Toch heb ik hem uiteindelijk zo ver gekregen dat hij toch geen zwemmen. Na de zwemles kreeg ik een heel vrolijk ventje, met een ontbrekende voortand, terug. Tijdens het in het water springen is zijn tand eruit gekomen en hij heeft de zwemjuf zover gekregen dat ze hem heeft opgezocht en opgedoken van de bodem van het zwemband.

Het tandje dat ineens korter was, zat nog in zijn mond, dus in de middag naar de tandarts. Gelukkig bleek er na controle niks ernstigs aan de hand. De tand zou er vanzelf wel uit komen.

Het heeft nog wel een aantal weken geduurd voor die hele losse tand eruit kwam en ook deze tand had een zetje nodig. Dit keer kreeg de tand hulp van Vito zijn eigen knie. Geen idee wat hij deed, maar hij raakte met zijn mond zijn knie en daar ging de tand (ein-de-lijk!). Weer een heel drama en veel bloed, maar…de tand was eruit. Natuurlijk wilde het ventje dik geld verdienen en moest de tand onder zijn kussen. Of beter gezegd op zijn nachtkastje, want onder zijn kussen kan de tandenfee mogelijk niet bij (want ja, zijn hoofd ligt erop).

Voorlopig zijn we even van het drama af en heb ik nu een heel schattig ventje zonder voortanden die ik geregeld 66 laten zeggen, omdat dat echt heel grappig klinkt zonder voortanden. Nu schijnen de volgende boventanden ook al los te zitten, maar ik heb geen idee…ik mag niet voelen.