Snap
  • rs-virus
  • gezondheid
  • persoonlijkverhaal

Saskia's zoon kreeg een ernstige RS-virusinfectie

Moeder Saskia deelt haar verhaal...

Het zoontje van Saskia was nog geen half jaar toen hij het RS-virus kreeg. Haar wereld stond op zijn kop. Saskia deelt haar verhaal. 

Goed om te weten: Baby’s kunnen verkouden worden door het RS-virus. Dat hoeft niet gevaarlijk te zijn. Maar bij sommige baby’s verloopt de ziekte wel ernstig. Ongeveer 1 op de 56 kinderen wordt in het ziekenhuis opgenomen vanwege het RS-virus. [1]

“De kraamweek van Morris verliep redelijk goed. Hij dronk iets te weinig en kwam niet voldoende aan, maar daar zouden we ons de komende periode op gaan focussen. Twee dagen na de kraamweek stopte Morris met drinken. Hij dronk helemaal niets meer. In de loop van de dag werd hij ook een beetje verkouden, maar nog niet iets waar wij ons zorgen over maakten. Maar toen we inmiddels 13 uur zonder eten en drinken verder waren, belden we voor de zekerheid toch maar even de huisarts. Mooi voor 17:00u dachten we, dan hoeven we niet een half uur naar Nijmegen te rijden. Maar de huisarts twijfelde en stuurde ons toch door naar de spoedeisende hulp.

Bij de spoedeisende hulp werd Morris aan de monitor gelegd. Zijn waardes, met name de saturatie, waren niet goed. Ze twijfelden nog of het apparaat het niet goed kon meten of dat er misschien toch iets anders aan de hand was. We moesten dus een nachtje blijven ter observatie. Nog steeds dachten we: niks geks, morgen weer naar huis. Maar vanaf dat moment ging Morris alleen maar verder achteruit. Hij werd snotverkouden en dat werd steeds erger. Hij zat helemaal dicht en kreeg steeds meer moeite met ademhalen. We hebben vier dagen op de kinderafdeling gelegen, maar zijn toestand verslechterde alleen maar, totdat hij té hard moest werken om nog zelfstandig te kunnen ademen. Hij kon zelfs niet meer huilen, daar was hij te vermoeid voor. 

Morris werd snotverkouden. Hij zat helemaal dicht en kreeg steeds meer moeite met ademhalen

Hij werd per ambulance naar de kinder-IC in het Radboud gebracht, waar hij geïntubeerd werd, zodat zijn ademhaling overgenomen kon worden. Dit was heel heftig om te zien, maar ik ben blij dat ik erbij ben gebleven. Hem alleen achterlaten voelde niet goed. Zo heeft hij een aantal dagen gelegen op de IC. Ik vond het zó moeilijk dat we hem niet vast konden houden. Hij huilde zonder geluid vanwege de tube. Mijn hart brak ervan. We gingen naar huis zonder ons kind, dit ging echt zó tegen mijn gevoel in. Maar het kon niet anders. Gelukkig had Morris niet heel veel nodig en konden ze op dag 4 al starten met het afbouwen van de zuurstof en de ademondersteuning. Hij mocht toen ook eindelijk weer even bij mij liggen, dat was zo fijn na een paar dagen je eigen kind niet vast te kunnen houden. We zijn zeker 1,5 uur blijven zitten samen. 

Ik vond het zó moeilijk dat we hem niet vast konden houden

Op dag 5 mocht de tube er eindelijk uit en kregen we weer een klein beetje ons kind terug. Daarna gingen we alweer snel terug naar de kinderafdeling in het CWZ. Hier zijn we nog zeven dagen geweest om verder aan te sterken voordat we naar huis mochten. Hij kreeg hier nog een beetje extra zuurstof en een sonde. We gaven hem altijd een deel van de fles, totdat hij niet meer dronk en de rest kreeg hij dan via de sonde. Na vijf dagen kon de zuurstof eraf en deed hij het weer helemaal zelf! Thuis hebben we hem nog een week sondevoeding gekregen. Dit gaven wij zelf.

Inmiddels is Morris 8 maanden en volledig hersteld van het RS-virus. Het is een heel vrolijk en tevreden ventje!

Je kleintje zo hard moeten zien werken om adem te kunnen halen, wens ik mijn ergste vijand nog niet toe

De opname heeft echt zijn weerslag gehad op ons gezin. Inmiddels kan ik zeggen dat het goed gaat en dat we de rust weer terug hebben gevonden, maar dat was in het begin echt wel anders. Mijn vriend en ik zagen elkaar tijdens de opname amper, want we splitsten onszelf op om er ook thuis voor mijn andere zoontje Sev te kunnen zijn. Het voelde constant als kiezen tussen twee kinderen. Toen we vervolgens thuis waren, huilde Morris dus veel en Sev had extreme verlatingsangst gekregen doordat één van ons steeds niet thuis was. Als ik al naar het toilet ging, zag ik de paniek in z’n ogen al, bang dat ik wéér weg wegging. Dit ging uiteindelijk na drie maanden met kleine stapjes steeds iets beter en is nu gelukkig helemaal over. Maar je kleintje zo hard moeten zien werken om adem te kunnen halen en vervolgens aan de beademing op de IC te zien liggen, wens ik mijn ergste vijand nog niet toe.”

Wil je meer informatie over het RS-virus en wat kunt doen om je baby te beschermen? Je leest het hier.

Dit artikel is geschreven in samenwerking met Pfizer. PP-A1G-NLD-0057

Referentie:

1. Joanne Wildenbeest en anderen, The burden of respiratorysyncytial virus in healthy term-born infants in Europe: a pro-spective birth cohort study, The Lancet Respiratory Medicine. Apr 2023, 11(4):341-353. DOI: 10.1016/S2213-2600(22)00414-3.

Mirte L's avatar
3 maanden geleden

Wat heftig om mee te maken! Ik herken de weerslag die het heeft op je gezin naar terugkomst uit het ziekenhuis. Niet alleen je kindje heeft een heftige periode gehad, maar de hele familie en veel rust en ruimte om te herstellen is er niet met twee kleintjes in huis... Het kan een enorm lange nasleep hebben en dat lijkt niet iedereen zich te beseffen. Heel erg veel sterkte!

Elvira89!'s avatar
3 maanden geleden

Ik herken dit verhaal, mijn zoon van nu inmiddels 13 heeft het RS-virus gehad.. wij kwamen er achter dat me zoontje blauw paars aanliep toen mijn ex hem in badje wou doen en zat nog midden in de kraamweek de verloskundige kwam want volgens de kraamhulp was er niks, de verloskundige stuurde ons gelijk door.. hij bleek in het ziekenhuis nog 40%zuurstof te hebben en toen ging die vrij snel achteruit en lag die dezelfde nacht nog op de NICU en 2 dagen later werden we gebeld ‘s nachts dat we moesten komen want hij zou beademd gaan worden want hij kon het niet meer zelf, wij naar het ziekenhuis ik met een baarmoederiesontsteking.: maar ik moest en zou naar me zoontje en dan ligt die daar aan alle toeters en bellen en beademt te worden de wereld zakte onder me voeten vandaan.. naar drie dagen ging de beademing er langzaam vanaf en ging het beter nog anderhalve week moest daarna nog blijven. Hij heeft daarna nog 6 jaar last van zijn longetjes gehad en elk jaar wel 1 of 2 keer in het ziekenhuis gelegen ten gevolge van het RS-virus.. het is dan akelig dat je kind bijna stikt voor je neus omdat die dan geen lucht krijgt tijdens de een verkoudheid.. nou gelukkig een grote stoere vent van 13 jaar en nergens meer last van.. maar dat was echt verschieten toen

's avatar
3 maanden geleden

Alles wat je beschrijft herken ik van onze zoon, ons gezin en onze dochter. Onze zoon was 10 dagen oud toen hij RS virus kreeg. Er over praten en foto's terugkijken hielpen mij heel erg. En het hele 'verhaal' plaatsen in de tijd, zodat ik de keuzes van aanpak leerde begrijpen. Het leek alsof de tijd stilstond en tegelijk ook voorbij vloog.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamaplaats?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.