6 jaar alweer

Na een lange tijd niks geschreven te geven nu maar besloten het weer is te doen..... 

Ik vertelde in me laatste blog dat ik niet heb kunnen genieten van mijn toen baby omdat me vader ziek was en kort daarna is overleden. 

Inmiddels zijn we 6 jaar verder.

6 jaar met veel ups maar ook veel downs. De jongste van nu 6 jaar bleek in 2018 een scheve rug wervel te hebben na lang zoeken eindelijk bij een goede therapeut gekomen en die heeft m zo goed geholpen en mij ook trouwens dat er niks meer van te zien is en dat k nu echt een vrolijk kind heb. 

2018 mijn vader ziek overleden en kind gekregen. 

2019 hoera 1 jaar maar veel ruzie met mijn inmiddels ex partner besloten om midden in de nacht mijn spullen te pakken en me kinderen en weg te gaan en nooit meer achterom te kijken. De aanleiding was omdat hij mij sloeg en alleen maar schreeuwde en ruzie kon maken schreeuwen tegen onze jongste dat ie moest gaan slapen niet moest klieren etc etc. 

2020 eindelijk weer een beetje rust jn me leven in ons leven. 

Nieuwe partner gevonden en die mij en mijn kinderen als zijn kinderen zag ( deze man kende ik inmiddels al een jaar of 12 ) dus altijd wel gewoon vrienden geweest. Einde 2020 ben ik bij m ingetrokken met de kinderen. 

2021 wouw gewoon getrouwd 27-8 ons leven ging van een leien dakje eindelijk een vaste en goede baan partner ook. En de kids gingen beide lekker. 

2022 inmiddels alweer 4 jaar de jongste lekker naar school maar toen begon de ellende of nou ja ellende...... mijn zoontje was onhandelbaar op school alleen maar gillen mensen afstoten die het beste met m voor hadden geen idee wat de oorzaak was zo zijn we een jaar van het bekende kastje naar de muur gestuurd. 

2023 eindelijk een fantasch persoon gevonden via jeugdhulp die mij begreep mijn jongste begreep maar die er gewoon voor iedereen was eigenlijk. Deze vrouw heeft ons zo goed geholpen verschillende trajecten aangevraagd oa bij therapeutisch centrum onderdeel van ggz. Na vele onderzoeken heel veel onderzoeken en afspraken is dan eindelijk gevonden waarom mijn zoontje zo deed. Maar eer dat dat zwart op wit stond waren we wel weer een jaar verder..

2024 de uitslagen 

Mijn zoontje heeft ondanks zijn jonge leeftijd toch veel mee gemaakt met mijn ex partner en meer mee gekregen als dat ik dacht ... de uitslag was de trauma hier gaan we nu ook hulp bij krijgen maar dat duurt natuurlijk ook weer even want de wachtlijsten zinn overal zo lang. Wel zit hij inmiddels op speciaal onderwijs en wat een verademing is dat mijn kind bloeit helemaal op. 

Staat allemaal beetje kris kras door elkaar maar mijn hoofd is ook nog steeds een beetje een wirwar aan gedachten.