
Welkom fenna
Waar de verloskundige zei dat ze verwachtte dat onze dochter eerder zou komen, dacht ik op de uitgerekende datum pff waar blijf je. Mijn lichaam was op, de buik zat in de weg, de schopjes deden pijn en de maagzuur hield me wakker.
Het bevalbad was in huis en alles stond klaar voor de geboorte van ons meisje.
Op zaterdag 16 April, stond ik op met wat last linksonder in mijn buik en besloot even te gaan douchen km te kijken of de pijn weg zou gaan. Eenmaal beneden rustig een bakje koffie gezet, onze oudste dochter aangekleed en toen even een bezoek aan het toilet, ik stap uit het toilet en het vruchtwater loopt in grote hoeveelheden langs mijn benen, yes! Het is begonnen! Ik kreeg eigenlijk direct pers weeën, verloskundige gebeld en die zou eraan komen, maar het zou nog wel even duren zei ze. Ondertussen manlief gebeld die net naar zijn werk was en een vriendin van ons om de oudste op te komen halen, want die was bang geworden omdat het zo snel ging en ze zag dat mama zich niet goed voelde.
Toen mijn vriendin de oudste kwam ophalen zag ze dat ik goede persweeën had en heeft direct de verloskundige weer gebeld en die heeft toen maar het gas pedaal ingedrukt, terwijl mijn man binnen kwam rennen. Samen met die vriendin wilde hij het bevalbad opzetten, maar toen de verloskundige binnen kwam lopen, vertelde ze dat dat niet nodig was, want dat zou ik niet redden. Met de persweeën moest ik naar boven lopen, wat een ellende! Om 10 over half 11 mocht ik gaan persen, maar de kleine had een laatste zetje nodig en dus bedacht de verloskundige dat ik even naar het toilet moest. Eenmaal terug op bed ging het snel, met 3 persweeën kwam fenna te wereld, met een lengte van 48 cm en een gewicht van 4770 gr. Uiteindelijk heb ik over alles, maar anderhalf uur gedaan.
Wat ik nu vaak hoor is dat mensen zo'n zelfde bevalling willen, dan zijn ze lekker snel klaar. Maar zo'n snelle bevalling kan een grote impact hebben op jezelf maar ook op je baby. Ikzelf had de volgende dag het gevoel dat ik overreden was door een vrachtwagen want oh wat had ik een spierpijn, daarbij had onze dochter vruchtwater binnen gekregen en wou de eerste 24 uur niet eten en heeft zij heel veel gehuild de eerste 4 weken, omdat het zo snel is gegaan en ze de geborgenheid miste.
Momenteel is ze alweer 2 maandjes en genieten we nog elke dag van haar en der grote zus. Ze groeit enorm goed en snel en ontwikkeld zich prima, wij zijn trotse ouders van 2 prachtige meiden.