2 jaar geleden
Twins Verspeek
15 December 2021
Zaterdag 10 april
Hier kreeg ik mijn eerste echo. Deze zou pas de dinsdag daarna zijn. Echter is de zwangerschap hiervoor een miskraam geworden. Hierdoor werd ik onzeker omdat in wat buikpijn kreeg en mochten wij dezelfde dag nog komen.
Super fijn zo’n meedenkende verloskundige !
Wij gingen inmiddels naar de verloskundige om 15.45 uur met lood in de schoenen. Bang om weer te horen te krijgen dat het foute boel was. Waar wij dachten dat wij geen hartje zouden zien kloppen kregen wij heel ander nieuws te horen : het waren 2 kloppende hartjes !!
Ziekenhuis
De verloskundige moest mij hierdoor doorverwijzen naar het ziekenhuis waar ik alles behalve blij mee was. De eerste afspraak werd ik dan ook enorm gewezen op alle risico’s die er bij de tweeling kwamen kijken.
Na flink wat ziekenhuisbezoekjes, een medische echo waar vraagtekens bij kwamen kijken doordat de ukkies niet goed groeide met name baby 2 ( Mick ). Kwam ik gelukkig steeds verder in mijn zwangerschap zonder enorme complicaties. Tot aan de 33+5 weken…
Dinsdag 7 December 2021
In de avond kreeg ik harde buiken, pijnlijk ? Nee hoor… regelmatig ? Dat zeker ! De meeste artsen zouden zeggen : niks aan de hand, echte weeën doen pijn. Echter weet ik dat de bevalling van mijn dochter ook op deze manier begon. Toch maar naar het ziekenhuis en ja hoor … dit waren weeën. Gelukkig nog geen ontsluiting. Normaliter worden er tot 34 weken weeënremmers gegeven maar omdat dit nog maar 2 dagen was kreeg ik bedrust en longrijpers. Dit met de hoop dat de ukkies nog even bleven zitten en de longen nog even konden ontwikkelen.
Wat een enorm lange dagen waren dit. Ook lag ik niet op mijn gemak omdat ik wist dat Fiene ( onze dochter die over 1,5 maand 2 zou worden ) niet op haar gemaakt was en er veel moeite mee had dat ik er niet was.
15 december 2021
5 dagen later mocht ik naar huis ! Eindelijk !!!! Helaas was dit voor korte duur en mocht ik 2 dagen later weer met weeën terug naar het ziekenhuis. Na best wel even wachten ben ik voor de zoveelste keer aan de ctg gehangen. Inderdaad weer weeën en vervolgens 2 cm ontsluiting. Waardoor ik tegen de verpleegkundige zei : misschien moeten jullie even haast maken. De verpleegkundige lachte dit een beetje weg en zei : dit duurt nog wel wat uurtjes hoor !
Niets bleek minder waar…
Gezien de tweelingkamer bezet was moest deze snel leeggehaald worden, degene die daar lag moest naar een andere kamer, kamer moest grondig ontsmet worden want ja … Corona … ongeveer 1,5 uur na het meten van 2 cm ontsluiting kreeg ik een ruggenprik ( gezien er een stuitbevalling aan kwam ) en bleek ik al 10 cm ontsluiting te hebben. Echter moest ik “nog eventjes” ( lees een half uur !! ) persweeën weg puffen omdat de gespecialiseerde arts er nog niet was. Nadat deze was gearriveerd heeft het persen niet lang meer geduurd en waren na een bevalling van net 2 uurtjes mij 2 kleine mannen op de wereld.
Hier begon voor ons nog een rollercoaster … maar dit is voor de volgende keer !
