Supertrotse mama van Novah

En dan mag je een test doen.. Op vier januari 2013 deed ik heel spannend de test en ik mocht een gat in de lucht springen want ik was in vier maanden zwanger van een donor. Tijdens mijn zwangerschap ben ik bijna niet ziek geweest en de zwangerschap verliep onverwacht toch goed behalve de laatste weken. Toen kreeg ik enorme lichamelijke klachten zoals rug, bekken en heupklachten. Dat mocht de pret niet drukken want in mijn buik groeide een mooi meisje. Na 41 weken ben ik ingeleid omdat ik het zwanger zijn een beetje beu was, tenminste die klachten waardoor ik niet meer dan 10 meter kon lopen. De bevalling was in mijn ogen een hel! Na alle gels die ingebracht werden en 4 uur persen is uiteindelijk besloten om een keizersnede te doen. Dit omdat de bevalling al ruim 1,5 dag duurde en omdat het hoofdje een beetje was gedraaid waardoor de bevalling moeilijker werd. De vacuümpomp die ze klaar hadden staan zag ik niet zitten. Ik was er helemaal klaar mee. Ik was moe en uitgeput en ik wilde zo snel mogelijk mijn kleine meisje vasthouden.

De laatste weken had ik een lieve steun en toeverlaat aan mijn zijde en dat was mijn moeder. Zij is ook bij de bevalling aanwezig geweest zelfs tijdens de keizersnede in de operatiekamer. Dat vond ik heel dapper omdat mijn moeder normaal gesproken niet tegen dit soort dingen kan. 

Ik werd op 10 oktober 2013 om 8.30 ingeleid en op 11 oktober 2013 om 20.15 mocht ik via een lange weg eindelijk mijn dochter in mijn handen ontvangen. Inmiddels is ze 8 maanden en mag ze de volgende naam dragen: Novah Beau roepnaam Novah.