Ptss na bavalling

Midden in de zomer werd mijn mooie zoon geboren.

Vanaf de buiten leek het allemaal zo mooi.

Maar o wat was het moeilijk.

De bavalling was een natuurlijke kruinbevalling wat erg pijnlijk is en lang kan duren.

De baby was geboren de kraamweek kon beginnen.ik wilde heel graag borstvoeding geven en dat ging redelijk maar hij viel erg veel af en de grens lag bij bijvoeden als ik moest gaan bijvoeden zouden we over gaan op de fles. We zijn over gegaan op de fles.(wat voelde ik mij falen als moeder). De dagen er naar werd ik zelf erg onrustig alles moest zo snel mogelijk weer normaal worden. Ik zorgde voor mij  zoon maar voelde zo akelig en afstandelijk. Er werd al snel een psycholoog ingeschakelt. Ik mocht de week er na al langst komen. De weken en maanden die volgden veranderde onze zoon in een huilbaby. Bij mij kwamen er steeds flachbacks van mijn bevalling terug.dit vertelde ik tegen de psycholoog zei stuurde mij door na de pop-poli. Op dat moment kon ik niet meer en wilde ik niet meer leven zo. Ik was helemaal op. Ons gezinnetje was helemaal op. Ik was erg schrik achtig daarbij sliep ik heel slecht.mijn emotie's schommelenden erg door de hormonen en had extreme huilbuien.Toen ik op de pop-poli kwam(4maanden na zijn geboorte) werd ik  gediagnosticeerd met ptss na de bevalling.

Ik ben behandeld met EMDR wat gelukkig al snel veel baat had. Ook heb ik deel genomen aan een moedergroep wat heel fijn was.