Mijn “gentle sectio”

25 augustus 2015 was de dag! 5 dagen voor de uitgerekende datum werd er een keizersnee gepland. Vanwege mijn medische voorgeschiedenis liep ik vanaf 20 weken zwangerschap in het ziekenhuis. Onze oudste zoon is geboren via de natuurlijke weg maar daar hield ik een totaal ruptuur aan over. (Wat zich gelukkig weer helemaal goed herstelde) En onze tweede zoon werd dmv een keizersnee gehaald, maar vanwege mijn ruggenmergtumor toen moest ik onder volledige narcose en heb ik daar dus helemaal niks van meegekregen. 

De keuze voor nu was dus voor mij heel makkelijk, nou ja, eigenlijk ook niet. Dat het een keizersnee ging worden was eigenlijk best snel duidelijk. Ondanks dat mijn lichaam de zwangerschap heel goed aan kon zou dat met de bevalling een ander verhaal zijn. Maar toen ik erover nadacht wilde ik het liefst gewoon weer onder narcose, geen gespuit in m’n ruggenmerg en laat mij maar lekker slapen en ik ging ervan uit dat de arts dat ook zou zeggen. Na overleg met mijn neurochirurg werd duidelijk dat een ruggenprik geen kwaad zou kunnen en een ruggenprik toch minder risicovol zou zijn en dat dat natuurlijk ook de normale gang van zaken is bij een keizersnee. Ok, dat was even omschakelen en voor mij ook veel spannender, maar laat maar komen! Uiteindelijk hadden we ook nog te maken met een eigenwijs jongetje want tot een paar dagen voor de keizersnede lag hij nog verkeerd om! 

Die ochtend werden we vroeg in het ziekenhuis verwacht. De minuten dat je daar bent lijken als uren maar eigenlijk gaat het allemaal best snel! Operatie jasje aan en ik word naar beneden gereden. Wat een spanning, ik had het koud, lag te trillen en moest ook echt wel wat tranen laten. Toen de ruggenprik er eenmaal inzat kon ik wat ontspannen en wat een fijne groep artsen en verplegers hadden we om ons heen. De foto’s zijn ook allemaal gemaakt door 1 van hen en die zijn zo waardevol! Ook de keizersnee zelf heb ik als een heel mooi moment ervaren! Op het moment dat mijn buik open was lieten ze het doek zakken en zagen we Brent geboren worden. Dit was toch wel prachtig! Zo blij dat ik toch een ruggenprik mocht hebben en dit zo mocht ervaren. 

Al heel snel werd ons derde mannetje bij mij gelegd en waren we opnieuw verliefd. Ik wilde zo graag nog een mooie rustige kraamtijd beleven want dat had ik bij de andere twee niet gehad. Deze natuurlijke keizersnee was echt een kadootje! Ok een keizersnee is ook herstellen en pijnlijk maar voor mij kon het niet beter gegaan zijn! De eerste drie dagen hebben we in het ziekenhuis doorgebracht en dat heb ik eigenlijk alleen maar als rustig en fijn ervaren! Daarna hadden we een fijne kraamhulp thuis, ook dat was iets wat we niet kende. Bij onze oudste hadden we een waardeloze kraamhulp maar wisten wij veel☺️ en bij Tobie hadden we geen kraamhulp meer na 16 weken ziekenhuis. Na anderhalve week voelde ik me ook weer redelijk goed en ik kijk er met een heel blij gevoel op terug!