Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • vacuumpomp
  • traumatisch
  • persfase

Mijn bevalling verliep goed, tot de persfase... deel 1

Na onze bruiloft in juli 2019 besluiten we dat we voor een kindje willen gaan. We zijn ruim 10 jaar samen, hebben een mooi huis, fijn werk en we zijn gezond. Een mooie basis voor een kleintje, vonden we. Op 11 maart 2020 testten we eindelijk positief! 

De zwangerschap ging heel goed. Weinig klachten en ik voelde mezelf super trots op mijn mooie groeiende buik. Het geslacht wilden we niet weten. De maanden vlogen voorbij en na een fijne uitgebreide bevallingscursus waren we helemaal klaar voor de bevalling. Ik had wel zin in die bevalling, vooral de eerste ontmoeting met het gevoel van overweldigende liefde op het eerste gezicht was iets waar ik enorm naar uitkeek.

De laatste weken verstreken en ook de 40 weken gingen voorbij. Oh wat gingen die dagen na de 40 weken tergend langzaam. Op dinsdagavond 24 november 2020 wil ik nog even een avondje gaan zingen. Terwijl ik mijn voet over de drempel van de deur til voel ik dat mijn ondergoed zoch met vocht vult, en nee, ik wist zeker dat ik niet in mn broek had geplast. De vloeistof was waterig en lichtroze, halleluja mijn bevalling is begonnen, dit is vruchtwater. Ik bel de verloskundige en die geeft aan lekker te gaan slapen en te bellen als er om de paar minuten weeën aandienen. Met adrenaline door het hele lichaam was het weinig slapen, ook had ik veel voorweeën. De volgende dag komt de verloskundige even wat controles doen. Ze bekijkt de bewaarde kraamverbanden en doet een aanvullend onderzoek met een wattenstaafje. Ze kon niet insluiten dat het vruchtwater was. Voor de zekerheid even een check in het ziekenhuis. Natuurlijk zonder man, want corona. Na uren op de triage en 4 vaginale onderzoeken verder... geen gebroken vliezen, maar gewoon vochtverlies met een gesprongen bloedvaatje (daardoor roze). 

Wat een domper, de bevalling is nog niet eens begonnen. We plannen een inleiding voor de volgende dag. Want ik ben klaar met wachten, klaar met dik zijn, ik wil ons kindje gaan ontmoeten! 

Stinkend van oud zweet, moe van de spanning en weinig slaap gaan we naar huis. Ik ga lekker douchen en we bestellen pizza. Ons laatste avondje en nachtje thuis voor we "echt" met z'n 3en zijn.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Nathalie?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.