Liefde en ontlading gevangen in tranen

The day after. Als je het iets meer beseft. Als je iets meer toe kunt laten wat er afgelopen dagen gebeurd is. Verdriet, pijn, opluchting, ontlading, vermoeidheid en liefde in één.

Mijn vliezen braken op dinsdagnacht. Pas vrijdag eind van de middag mochten wij Lua in onze armen sluiten.

Drie dagen weeen, weeenopwekkers, een ruggenprik, kotsbakjes, geen slaap, een ballon en 1 centimeter ontsluiting. Lua raakte op dag 3 in foetale nood en werd uiteindelijk gehaald door middel van een spoedkeizersnee. Lua lag op de couveuseafdeling. Ik op verloskunde. 2 keer per dag werd ik naar Lua gereden. Verder werd ik op de hoogte gehouden door middel van facetime en filmpjes.

The day after. Lua 1 dag oud. Ze is er eindelijk. Wat een strijd moest ik leveren die ik zelf niet heb kunnen afmaken. Wat heb ik veel te verwerken. Wat ga ik van haar houden. En wat doe ik dat al ontzettend veel.

Ps: filmpje moest ruimschoots worden ingekort ivm uploaden