Inleiding van mijn bevalling

Ik wil graag mijn bevallingsverhaal vertellen omdat ik hem als traumatisch heb ervaren

Nu ik opnieuw zwanger ben, heb ik behoorlijk veel spanning voor de bevalling en zet ik me ontzettend af tegen de medische wereld..

Ik neem jullie mee naar 17nov2020, ik was toen 38 weken zwanger van onze dochter Emma

"17nov om 19:00 uur kreeg ik een ballon ingebracht (ik ben ingeleid onder de noemer zwangerschapsdiabetes en grote baby).

Wat een vreselijk gevoel zeg.. ik kon kiezen : of met speculum of zonder.. omdat ik een speculum helemaal een hel vind heb ik voor het 2e gekozen.. na wat wroeten en duwen ‘zat’ het ballonnetje en werd hij gevuld. We kregen een kamertje in het ziekenhuis en ‘slaap lekker’ was het antwoord..."

De volgende ochtend 18nov ( mijn verjaardag ) werden we om 6 uur wakker gemaakt na een vreselijke nacht met veel krampen en slijmverlies

Hupsa, ballon eruit en aan de ctg gelegd. Alles leek goed en na een ontbijtje mocht ik opnieuw aan de ctg. Rond 8:30 werd besloten dat ik 3cm ontsluiting had en dat mn vliezen gebroken zouden worden, en ik een infuus kreeg voor de weeenopwekkers.

Na een xtal uur aan de weeenopwekkers kwam het goed op gang en kreeg mn dochter een ‘plakkertje’ op het hoofd ( ik wist toen dus niet dat dit op het hoofd ingedraait werd ).

Om de zoveel uur kwamen ze kijken en helaas belande ik in een weeenstorm. Douche/bal/lopen/massages.. alles heb ik geprobeerd. Maar helaas niks hielp. Toen de ontsluiting ook nog eens bleef steken op 5cm heb ik rond 15:00/16:00 om een ruggenprik gevraagd ( en dat was n megastap gezien ik dat dood eng vond ).

Na een uur te hebben gewacht kwam eindelijk m’n redder in nood… helaas prikte hij tot 2x verkeerd. En geloof me… in een weenstorm denk je echt dat je wereld vergaat. De 3e keer ‘zat’ hij, maar links voelde ik niks en rechts letterlijk alles nog…. Stand van ontsluiting? Nog steeds 5/6cm.. het was toen al ruim rond 20:00 uur savonds

Rond 21:00 kwam de gynaecoloog en zij gaf aan me de tijd te geven tot de nachtploeg en anders gingen we de baby halen doormiddel van keizersnede want het duurde te lang.

Gezien het mij niks meer kon interesseren werd ik al in een operatiehemd gehezen en lag ik klaar voor de OK. Totdat de nachtploeg kwam..

Gefeliciteerd! Je hebt volledige ontsluiting!

Nou kan je rustig zeggen dat ik er zo klaar mee was dat ik gelijk geroepen heb niks te gaan doen en ze het kind er maar uit moesten snijden. Na lang op me in te hebben gepraat was de afspraak als volgt : ik ging 15min persen, kwam het niet ging ik alsnog naar de OK..  nou met veel tegenzin toch maar begonnen..

Uiteindelijk heb ik ‘maar’ 30 min geperst en is onze dochter geboren op 19nov om 02:01 uur… 

49cm lang… 3340 gram zwaar..

Waar is die grote baby??………….