Het eerste deel van de bevalling
Nooit verwacht...
Het duurde even, maar ik ga jullie nu vertellen waarom ik die nacht zo slecht geslapen heb. (zie vorige blog)
De ochtend 12 augustus 2020... Ik werd zo rond 6 uur wakker, ik appte nog met mijn man/kindjes en ondertussen kwam de verpleegkundige langs vragen hoe ik geslapen had. Lachend vertelde ik haar nog dat ik zo raar gedroomd had. Gedroomd dat ik elke keer opnieuw aan het bevallen was. 1 keer liep ik ergens op een steiger en viel mijn baarmoeder eruit e.d. zulke gekkigheid droomde ik. Met dat ik het aan het vertellen was besefte ik me dat ik best veel harde buiken had, maar hey dacht kom ik weer aan met me gezeik daar.... dus ik vroeg of ik eventjes kon douchen voor ik zou gaan eten.
De verpleegkundige vroeg mij of ik liefst eerst de ctg wilde doen of na het douchen. Dus ik dacht agh laten we die dan maar eerst doen want die harde buiken zijn best hinderlijk en dan weet ik zeker dat mijn meisje het goed maakt voor ik ga douchen. Zo gezegd zo gedaan... ctg aangesloten en wachten maar.
Ik keek ondertussen mee tijdens de hardebuiken op de ctg.. en zag ze idd reageren maar mijn meisje deed het nog keurig! In eens stond daar mijn hele kamer vol... De verloskundige, verpleegkundige, een assistent en nog iemand. Schrok me wezenloos en werd ondervraagd... hoe lang is dit al? hoe voel je je? heb je het gevoel dat het erger word? enz enz... ik zeg nog heel nuchter dat ik amper last heb dat ze zich niet druk hoeven maken. Ze voelde aan mijn buik en vroeg of ik vocht verloor. Lachend zeg ik nog : neee gelukkig niet!! en precies nadat ik dat zei....
Liep mijn broek helemaal vol!!! Ik zei nog ow jeej nu plas ik tijdens de harde buik in mijn broek ofzo... tis geen vruchtwater want t zit niet tot aan mijn kont! Ze vroeg of ze mocht kijken en ik schrok er zelf van. Mijn hele broek vol helderrood bloed!! Mijn hartslag sloeg op teelt dus alle toeters en bellen gingen af!! ik probeerde me te kalmeren maar het lukte me niet. Ik was pas 33,3 weken!!! De verloskundige deed inwendig onderzoek en ik had 2cm. Ze wilde mij weeen remmers en longrijpers geven. Dat heb ik geweigerd ik wilde eerst weten waar het bloed vandaan kwam! In mijn ogen gebeurt zo iets niet zomaar en is het geen goed teken!
Ondertussen had ik mijn man al gebeld en was hij onderweg. Na de echo konden ze nog niet zien waar het bloeden vandaan kwam en ze gingen overleggen met de gynaecoloog wat te doen. De gynaecoloog kwam nog bij me in de kamer en zei dat ze zat te twijfelen wat betreft weeen remmers. Ik heb uitgelegd dat ik daar op tegen ben puur omdat ik al niet zo'n leuke zwangerschap achter de rug had. (zie vorige blog) en buiten dat het bloed niet voor niks...waar komt dat vandaan?
Ze waren het met mij eens en ik werd naar de verloskamers gebracht. Hier heb ik gelegen vanaf smorgens tot de middag. Ik werd van de ctg af gehaald want de ween werden niet meer en/of minder. Goh wat duurde het lang voor mijn gevoel. Ik had absoluut geen pijn, maar ongemakkelijk was het zeker. Ik appte gezellig met mijn vriendin tussendoor en mijn man ging nog eventjes naar huis. Toen hij terug kwam en ik al 100x was wezen poepen vroeg ik toch nog of ze me eventjes aan de ctg wilde leggen... ik had wel hele rare druk elke keer.
Dus aan het ctg de weeen kwamen om de 10 min... maar de baby vond de weeen duidelijk niet leuk meer. Dus vroeg ze of ze even wilde voelen. Want het voelde alsof ik persdrang had... maar wist het niet zeker. Ze voelde en idd 8cm... Hoe het laatste deel van de bevalling gaat vertel ik jullie graag in een volgende blog.