Een vlotte bevalling!
Ondanks dat ik niet veel meer kon de laatste weken, wegens het formaat van mijn buik en de vermoeidheid. Heb ik wel genoten van het mooie weer!
Door onze verhuizing moest ik tussendoor van verloskundige wisselen. Dit ging niet zonder slag of stoot. De nieuwe verloskundige gaf ons niet het gevoel dat ze naar ons luisterde zoals onze vorige wel deed. Dus na twee keer daar geweest te zijn ging ik opzoek naar een ander. Doordat ik nog contact had met mijn eerste verloskundige kreeg ik van haar een collega aangewezen die zelf een kleine praktijk had bij mij in de buurt. Ik belde haar op en ze vertelde dat ze normaal maar 5 vrouwen tegelijk aanneemt, maar omdat ik al in het derde trimester ondertussen zat nam ze mij ook aan. Ze was geweldig! Ze luisterde naar mijn wensen én die van mijn partner. Hij voelde zich ook gehoord en vond het fijn dat zij hem ook ondersteunde.
Mijn uitgerekende datum was 5 augustus. Deze ging ik mooi voorbij. Met 40+5 (dit was op een vrijdag) had ik een afspraak bij mijn verloskundige. Ze vroeg of ik wilde wachten tot maandag en dan verder wilde kijken of dat ik gestript wilde worden. Ik wilde graag gestript worden. Ze gaf aan dat het geen zekerheid zou zijn op een bevalling maar de mogelijkheid was er wel.
Na gestript te zijn werd ik door mijn partner weer thuis afgezet. Hij ging, op mijn aanraden, weer terug naar zijn werk (in Utrecht), want ik voelde me goed en ging rustig thuis een film kijken. Als ik iets zou merken zou ik hem bellen en kon hij naar huis komen.
Toen ik midden in een film zat schrok ik. Mijn vriend kwam in eens de woonkamer binnen. Ik vroeg hem wat hij hier deed, ik voelde me namelijk nog steeds goed en merkte geen verschil. Hij vertelde dat zijn baas hem naar huis heeft gestuurd, voor het geval dat. Dus dat was een leuke verandering.
De hele dag heb ik niks geks gemerkt, we hebben lekker gegeten en rond een uur of 10 gingen we naar bed. Eenmaal op het bed merkte ik dat ik niet lekker kon zitten. Ik gaf aan dat ik desnoods op de bank ga zitten of liggen want daar lag ik net wel goed. Toen ik daar ook niet lekker kon zitten of liggen wisten we dat het zou gaan beginnen. Mijn vriend had een deken en kussen gepakt om op de bank te liggen, hij wilde bij mij liggen. Uiteindelijk heeft niemand gelegen op de bank. Ik hing voorover gebogen aan de box en daar bleef ik heen en weer lopen. Ik kreeg buik en rug weeën. Rond 12 uur belde we mijn verloskundige, zij gaf aan over een paar uur weer te bellen, ik was nog aanspreekbaar en ze hoorde dat het nog wel even kon duren. Rond 3 uur belde mijn vriend weer, toen was ik niet meer zo aanspreekbaar. De weeën kwamen steeds korter op elkaar. Ze kwam eraan. Rond half 4 was ze bij ons en had ze gekeken hoeveel cm ontsluiting ik had. Ik had 5 cm. We bleven nog even thuis, ik wilde graag in het geboortehotel bevallen dus moest ik iets meer ontsluiting hebben. Na een half uur keek ze weer en had ik 7 cm ontsluiting. We pakten onze spullen en reden naar het geboortehotel (ongeveer 10 minuten rijden). Eenmaal daar moesten we door het ziekenhuis lopen naar het einde van de gang om daar de lift te nemen. Ik kon niet zitten in een rolstoel dus ging ik lopen. Toen we boven waren ging mijn vriend terug naar de auto, deze stond dubbel en mijn tas met spullen lag er nog in. Terwijl hij onderweg was heeft hij onze ouders gebeld dat het begonnen was.
Terwijl hij weg was had ik steeds meer het gevoel dat ik naar de wc moest om te poepen. Mijn verloskundige gaf aan dat het bij de bevalling hoorde en dat ze mijn wilde controleren hoeveel cm ik had. Ik probeerde mijn broek uit te trekken (dat doe ik dus nooit meer, een broek aan tijdens een bevalling...). Toen die eenmaal uit was kon ze mijn controleren, ik had 10 cm. Op dat moment kwam mijn vriend weer binnen en mocht ik gelijk beginnen met persen. Het was nu rond 4:20. Ik ben op mijn zij gaan persen, ik wilde niet op mijn rug liggen, omdat ik geleerd had dat mijn staartbeen de uitgang kon versmallen voor de baby. Ik zat helemaal in mijn eigen bubbel en concentreerde mij op mijzelf en de baby. Op het moment dat hij geboren werd kon mijn vriend hem aanpakken. Dat was een mooi moment, wat ik met mijn ogen dicht heb meegemaakt... Ik zat zo erg in mijn bubbel dat ik niet doorhad dat dit ging gebeuren. Toen hij eruit was zag ik wel dat mijn vriend hem in zijn handen had. Ondertussen was het 4:53 en was dit een zeer vlotte bevalling zonder al te veel problemen. Ik was vrijwel niet ingescheurd, ik had een paar kleine hechtingen en dat was het. De baby deed het ook super!
Onze families waren ondertussen op de gang verzameld en wilden graag naar binnen, maar ik gaf aan dat ik eerst wilde douchen. Daarna konden ze binnenkomen en waren ze verbaasd hoe goed ik eruit zag. Ik zag er fitter uit dan mijn vriend, hij was erg moe.
Ik ben dankbaar dat ik zo'n fijne, vlotte bevalling heb mogen meemaken en dat mijn kindje gezond ter wereld gekomen was.
Liefs,
Denise