Deel 2 bevallings verhaal

Zoals beloofd ga ik het spannende bevallings verhaal verder vertellen.

Dus mijn vliezen waren gebroken midden op straat, mijn vriend in paniek ik in paniek! Rodney pakte heel lief de spullen van mij over, mijn tas jas en mijn auto sleutels, ik was zeik en zeik nat en het vruchtwater bleef maar stromen als een grote waterval, daar stond ik dan helemaal doorweekt op straat, in haast pakte ik mijn jas weer terug uit de handen van Rodney, ik dacht ik knoop mijn jas langs mijn heupen dan valt het allemaal niet op, domme gedachte want ik was een lopende in paniek natte dweil.

We haastte ons naar het gebouw waar Rodney zijn afspraak had, op mijn slippers liepen we een klein buiten trapje op, jaa slippers want mijn voeten waren zo dik dat ik geen enkele schoen meer aan kon.

Ik klop als een mafketel op de deur druk op alle knoppen die er zaten, rodney stond nog steeds niks zeggend en heel stil naast mij, er komt een man aanlopen, hij kijkt mij erg raar aan.. tja wat zou die man gedacht hebben een zeik natte mafketel staat tegen een deur aan te rammen als een bezetende, al snel vertel ik de man dat mijn vliezen gebroken zijn en dat ik naar binnen moet! hij pakt de sleutels maakt de deur open en laat ons naar binnen.

ik vraag de man waar het toilet is, deze was vlak naast de ingang, ik was zeiknat dus trok mn broek en ondergoed uit en ga op de wc zitten en laat alles daar uitlekken, want ja het vruchtwater bleef maar stromen!  de man staat voor mij vraagt netjes hoe ik me voel, ja daar zat ik half naakt op de wc tegen een vreemde te praten, we waren alle schaamte al voorbij , Rodney staat bij de balie en hij kan mij ook zien, ik zie dat Rodney eigenlijk wil gaan huilen en nog steeds in paniek is, ik vertel hem dat het goed komt en dat we rustig moeten blijven, bel mijn ouders maar zeg ik tegen hem . De man van het gebouw was onder tussen het ziekenhuis aan het bellen Arnhem Rijnstate, en ik bel de verloskundige en ja ik zat nog steeds zeiknat op de wc.

Ik krijg Lotte van de verloskundige aan de lijn, ik zeg MIJN VLIEZEN ZIJN GEBROKEN EN IK ZIT IN ARNHEM, en ohja je spreek met Jill!

Lotte stelt me een aantal vragen, en verteld me dat ik niet meer mocht lopen en auto rijden, en of iemand mij nu naar het ziekenhuis kan brengen. ik moest naar het ziekenhuis omdat Jaidey in stuit lag en ze zouden een versie ( draai poging) gaan doen de volgende dag 29-09-17, maarja dat ging natuurlijk niet meer gebeuren.

Ondertussen is de vrouw waar Rodney een afspraak mee had binnen gekomen en bij gepraat over de situatie, ze kwam met allemaal handdoeken aan & zijn bij haar de auto ingestapt deze lieve mevrouw heeft ons naar het ziekenhuis gebracht, eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen heeft Rodney snel een rolstoel gepakt , we hebben de vrouw hartelijk bedankt en zijn naar binnen gegaan, daar stonden de verpleegkundige verloskundige van het ziekenhuis zelf en gynaecoloog klaar, ik werd naar de verloskamers gereden en moest in bed liggen , ik werd aangesloten aan aparatuur zodat ze de hartslag van Jaidey in de gaten konden houden en de weeen natuurlijk, mijn weeen voelde als menstruatie pijn en ik zei nog als dit het is dan kom ik er zo doorheen! maar ondertussen was ik nog steeds zeiknat ik wilde graag douchen, dat mocht nadat mijn ontsluiting wqs gecheckt, ik zat op 2 cm ontsluiting, mijn moeder kwam na het checken binnenn op onze kamer, ik kon douchen eindelijk mama heeft me gewassen en afgedroogd want bii elke beweging wat ik deed kwam er een hele waterval mee.

mijn ouders zijn terug gegaan naar het gebouw hebben mijn auto opgehaald en zijn naar ons huis gereden om alle spullen die we nodig hadden te pakken en naar het ziekenhuis te brengen, onder tussen was het al 10:30 en de weeen waren zo erg dat ik het niet meer hield en zat op 3 cm ontsluiting, ik had rug weeen en kon deze niet weg puffen, ik besloot voor een ruggenprik te gaan, 11:00 werd de ruggenprik erin gezet oh wat was dat heeerlijk!!! ik kon eindelijk even rusten en wat eten.

tegen 16:00 werden de weeen weer wat heftiger ik had al 6 cm ontsluiting, ik vroeg de gynaecoloog of ik een natuurlijke bevalling mag doen, omdat jaidey in stuit lag moet dat overlegd worden, de gynaecoloog vertelde dat voor nu alles prima gaat met de baby en dat ik natuurlijk mag gaan bevallen.

mijn ouders zijn er de heledag bij geweest, gingen netjes de kamer uit als mijn ontsluiting werd gecheckt, het was 20:00 en ik had 10 cm ontsluiting de weeen waren heftig en ze konden me geen medicatie meer geven ondanks dat ik riep gooi er maar 20 ruggenprikken in ! 

om 20:30 mocht ik eindelijk persen , rodney aan mijn zijde en mijn ouders zaten netjes op de bank toe te kijken, mama voelde zich machteloos het liefst zou ze de pijn en kracht over nemen.

ik heb tot ongeveer 23:00 geperst , wat kan een vrouw een kracht in haar lichaam hebben! ik kon niet meer mijn lichaam was op en dat was ook te zien! ik kreeg 40 graden koorts het ging allemaal zo snel , de gynaecoloog kwam binnen met een blauw pak Rodney werd een blauw pak toe gegooid en de gynaecoloog vertelde we gaan nu een keizersnede doen we gaan met spoed naar de OK , infectie is heel groot voor de baby wanneer moeder koorts heeft & haar harstlag werd lager!

ik werd over de gang gereden, ik denk dat het hele ziekenhuis mij gehoord heeft, want de persweeen stopte niet en me lichaam brulde als een beer ik kon het niet tegen houden!

wat er daarna gebeurde is best heftig dit vertel ik in mijn volgende blog!