De bevalling van de tweede part 2

Omdat de bevalling niet vorderde, werd er over allerlei oplossingen gesproken. Die werden echter al gauw van tafel geveegd, het zou een keizersnede worden. 

Op dat moment vond ik alles prima. Ik had pijn en was er na een lange nacht ook gewoon wel klaar mee. Ook had ik het idee dat die baby echt niet vanzelf zou komen... 

Alles werd in gereedheid gebracht. Ik werd naar de OK gereden en ondertussen werd er eea uitgelegd. Opnieuw vond ik het allemaal wel prima. Eenmaal op de OK werd het toch wel spannend, ik had me niet gerealiseerd dat er zoooo veel mensen in die kamer zouden zijn. 

De ruggenprik werd gezet en 1 seconde daarna probeerde ze een katheter in te brengen.. Wauw, dat ging met heeel veel geweld en was ontzettend pijnlijk. Toen dat ding eenmaal zat ebde het gevoel in mijn onderlijf weg en voordat ik het goed en wel besefte waren ze bezig om onze zoon te halen. 

Meerdere keren werd er gevraagd of wij mee wilden kijken, nou nee bedankt. Vriendlief heeft af en toe een stukje mee gekeken. Binnen no time hoorde ik hem zeggen, schat, kijk eens! 

Een lief klein jongetje, die het meteen op brullen zette. Papa mocht mee lopen naar de kinderarts, alle baby's schijnen na een keizersnede gecheckt te worden. Alles was goed en onze 2e knul mocht gauw terug naar de afdeling. 

Mama werd gehecht en ondertussen vertelde de artsen dat ons kindje een sterrenkijker was en dusdanig was gedraaid dat een gewone bevalling bijna nooit gelukt zou zijn. Waarschijnlijk is hij tijdens de weeën gedraaid. Het schijnt dat je bij een sterrenkijker altijd extremere weeën hebt... Nou, in mijn geval klopte dat zeker😱. 

Na veeeel te lang hechten en wachten op de uitslaapkamer, mocht ik ook eindelijk naar mijn kindje toe. Wat heerlijk als hij weer zo bij je ligt!