Daar is ons wondertje dan💙
Vorige keer eindigde ik dat we naar Utrecht zouden worden doorgestuurd. Die afspraak werd gepland op 4 mei. Dit liep even anders dan we hadden gedacht.
1 mei werd ik rond 6 uur wakker en moest plassen, ik verloor toen wat vruchtwater. Gelijk gebeld met Zwolle, die gaven aan dat ik nog maar even moest proberen te slapen omdat ik verder geen klachten had en maar een klein beetje was verloren. Zo gezegd zo gedaan. Tegen 8 uur werd ik wakker en merkte ik dat mijn vliezen waren gebroken. Gelijk weer gebeld met Zwolle, zei zouden even met Utrecht overleggen waar we naar toe moesten, dit werd uiteindelijk Zwolle. Wij zijn in de auto gestapt en vol gas naar Zwolle gereden. Halverwege kreeg ik wat menstruatie krampen, wist ik veel dat dit het begin van de weeën waren. Eenmaal in Zwolle de eerste controles gehad, gelukkig was alles goed met de kleine maar ik kreeg wel steeds meer last van de weeën. De bedoeling was om per ambulance naar Utrecht vervoerd te worden.
Dit had echter nog geen haast omdat ze niet dachten dat ik die dag al zou bevallen. Maar nadat ze mijn ontsluiting hadden gemeten, 2 a 3 cm, werd het toch een spoedritje. Kwart over 12 kwam ik in het wkz in Utrecht aan. Mijn man in de auto er vlak achteraan. Gelijk werd alles bij mij aangesloten voor een spoedkeizersnede, ik had bij binnenkomst 5 cm ontsluiting. Een ruggenprik zetten terwijl je volop in de weeën zit is echt geen pretje maar hij moest erin. Toen ze begonnen te snijden voelde ik nog vanalles trekken maar even later was de prik gelukkig goed ingewerkt. Om 12.50 zagen wij ons kleine wondertje Finn voor de eerste keer😍 5 weken te vroeg maar het mooiste wat ons is overkomen. Daarna werd hij al snel meegenomen voor controles onder toezicht van papa en werd ik weer dichtgemaakt. Nadat ik een ijsje had gekregen werd ik naar de afdeling gebracht en even later naar de IC van de nicu afdeling waar Finn lag.