Bevallingsverhaal tweeling 💙❤️

Onze tweeling lag tot 33 weken dwars boven elkaar. En ook met alle echo's waren ze lekker dwars en wilde ze hun eigen vaak niet laten zien. Wat moesten wij toch om ze lachen vanaf het begin al lekker dwars. (ook 2 keer een geslachtsbepaling moeten doen want ze lieten het echt niet zien) 

Omdat ze dwars lagen kregen wij van de gynaecoloog alleen maar te horen dat het een keizersnede zou worden. Dat was juist het enige wat ik niet wilde na 2 snelle bevallingen zouden ze me nu gaan opsnijden. Hoe zou dat herstel zijn?Eerste wat je natuurlijk doet is Google en je leest van alles. Goede en slecht ervaringingen natuurlijk. Maar ondanks de verhalen en informatie kon ik dat idee niet loslaten maar als het niet anders kan dan moet het maar gewoon. En sommige mensen zweren bij een keizersnede. 

Maar op de echo met 34 weken zagen we dat onze zoon goed was gaan liggen met zijn hoofd na beneden. We hadden groen licht voor een gewone bevalling. Maar we moesten wel in ons achterhoofd houden dat ze niet wisten hoe onze dochter zou vallen tijdens de bevalling. En dat het in het slechtste scenario bij haar dan nog een keizersnede kon uitgevoerd worde. Maar dat lag dus aan hoe mevrouw zou vallen..

Eenmaal was de dag van de bevalling daar baarmoederhals was goed week en 2 cm ontsluiting dus besloten ze mijn vliezen te breken. Helaas slukt dat niet en hebben ze een scheurtje er in gemaakt. Dan toch maar infuus met weeën opwekkers en zodra mijn lichaam alles zou overnemen zouden ze alles uitdraaien.. Ze beginnen met 0.6 en dat was prima. Vruchtwater begon ook langzaam in delen te vloeien. Eenmaal dat al het vruchtwater eruit was kwamen de weeën die mijn lichaam op gang maakte door. Verloskundige op de kamer en die was er al 30 minuten want die ging niet weg voor het geval ineens nodig was omdat met mijn andere kindjes ook snel ging. Ze dacht er over na om de weeën opwekkers maar uit te zetten.. Zeg dat is goed want liep door de kamer alles weg te puffen met die stomme paal in mijn handen..

Nog geen 5 minuten daarna was het tijd zeg ga zo op bed liggen gaat niet lang meer duren. En inderdaad van 2 cm waren we weer na 9,5 cm gegaan.. Nog een paar weeën en dan mag je persen tenzij je persdrang heb dan mag je persen.. Enkele weeën later kreeg ik pers drang en met 1 perswee was onze zoon geboren..

Gelijk werd de gynaecoloog gebeld en zoontje lag bij mij. Ze begonnen te duwen op mijn buik vliezen weer proberen te breken.. Echo apparaat op mijn buik om te kijken hoe onze dochter lag.. En voor ik het wist werd ik afgekoppeld aan de apparaten, kwam er een verpleegster binnen haalde mijn zoontje weg en waren we op weg na ok. 2 x tegen de muur aangebotst er werd gerend door de gang. Het enige wat ik dacht en wat ik hardop zij is ik wil geen keizersnede.. De verloskundige die erbij was zei niet veel. Op het OK werd ik can bed gehaald en op OK bed gelegd. Alles gaat zo snel en gebeurd niet al te zacht. Ik voelde me op dat moment niet mens waardig meer. Er stonden opeens heel veel mensen in een ok en vervolgens werd er tegen mij gezegd mevrouw heeft u piercings etc. Daarna u krijgt zuurstof en krijgt een spuitje en zodra ik wakker werd stond mijn partner met onze dochter in zijn handen..

En wat ik als eerste vroeg was hebben ze mij opgesneden. Nee zei mijn partner. Ze hebben haar met vruchtzak aan haar voeten eruit getrokken. Als dat niet gelukt was hadden ze je opengesneden. Daarna zei ik tegen mijn partner mijn gezin is nu echt compleet. Het is goed nu. In de middag heeft de gynaecoloog de hele uitleg gedaan wat hij heeft gedaan en waarom er op dat moment niks gezegd word. Waarom ok omdat onze dochter niet wilde zakken maar haar hartslag daalde ook. Hij nam de tijd en luisterde ook hoe ik het vond en wat mijn ervaring was vanaf dat onze zoon werd geboren en daarna onze dochter..

Nu zijn we 3,5 week verder en het gekke is je hebt 4 kinderen en 3 heb je er geboren zien worden. Het heeft tijd nodig dat het een plekje gaaat krijgen en dat het verwerkt is. Op OK zijn er ook foto's genomen maar voorlopig wil ik die nog niet zien. Eerst verwerken van de belevenis en daarna het verwerken van de foto's. Maar ondanks de heftige bevalling en de kraamtijd met opstartproblemen van onze zoon. Daarover in een andere blog. Ben ik de gelukkigste mama van de wereld mijn kindjes zijn gezond en doen het hartstikke goed nu. En mama van 4 is mijn gezin compleet. 

Onze zoon zijn naam is trouwens Boaz en onze dochter heet Vera. (Vera is vernoemd naar haar oma, dat was de naam van mijn moeder)