
Bevallingsverhaal Jaxson deel III
03:30 Loïs is er! Ik sta onder de douche wissel de poses af van hangend tegen de muur naar zittend leunend tegen het krukje. Het is donker ik de badkamer. Op de twee kaarsjes die ik in het begin van de avond nog vervangen heb staat er verder geen licht aan.
Lois vraagt of ze de lamp aan mag doen.
Ik geef kreunend aan dat ik t liever donker houdt en Tris bevestigd dat. Ze vraagt of ze mag kijken hoe ver ik ontsluiting heb.
Feitje: In mijn geboorteplan heb ik aangeven dat ik niet onnodig op ontsluiting wil checken. Dit omdat het bij Zoë’s geboorte onnodig het proces stopte en ik elke keer weer teleurgesteld was over het feit dat die cm maar niet opschieten.
Toch was ik nu wel nieuwsgierig en verhuisden met een puf en een steun ondersteunend door Tris naar het bed.
Deze beklom ik met gevaar voor eigen leven aangezien hij wel 3m hoog stond door die idioot lange klossen 🥲. Chill.
Oké.. toen ik eenmaal lag vroeg Loïs of ze mocht kijken. Yess zei ik! Here we go :)
“Wil je het weten?” Vroeg Loïs.
Uhh jaaa!! Ik hoopte zo dat ik al in de active fase beland was. De symptomen waren er. Heftigere weeën, spugen en rillen, de natuurlijke high die ik steeds meer voelde op komen.
Laat het je niet negatief beïnvloeden hoorde ik Loïs zeggen. En toen kwam ze met het verlossende woord. Je zit op 4 cm!
Yes!! Dit was precies wat ik had gedacht!! Hoe dan ook jullie zoontje gaat vandaag komen riep ze me nog na.
Papa schoot in de stress! Ik zag dat hij schrok en dit totaal niet had verwacht! Hij begon vragen te stellen aan de vk.
Wat moet ik doen? Hoe lang gaat het duren. “ Rox, wat moeten we met Zoë is nog boven ligt te slapen?!”
Ik kreun wat over m’n ouders en denk je zoekt t maar uit joh! Ik mijn taak jij de jouwe 💁🏻♀️
Loïs vraagt nog of ik terug naar de douche wil maar ik heb al m’n energie nodig en moet er ook niet aan denken om dat bed weer uit te klimmen 🤣
Ondertussen hoor ik hem het bevalbad op zetten. Ik kan niet wachten om het warme water weer in te zakken.
05:45 de uren gaan voorbij.
Zwetend, puffend, rillend, zuchtend.
Inmiddels is de playlist van de hypnobirthing cursus ingewisseld voor de playlist van Nina Pierson Mama’en birth. Deze playlist heb ik enorm veel geluisterd aan het eind van mijn zwangerschap. De natuurlijke nummers geven me rust en kracht. Ik voel de liefde door mijn aderen stromen. De weeën heb ik onder controle omdat ik denk aan jou❤️ Elke golving brengt mijn kindje dichter bij me. Ik ben er klaar voor. Wij zijn er klaar voor 🍀
06:00 Het is zo ver. Het bad is klaar en ik mag er in. Ik hoorde Tris beneden een aantal keer schelden en tyfen over een verkeerde aansluiting maar hij heeft het toch gefixt! Dat bedoel ik dus, ieder z’n taken! Ik ben ff druk nu :)
Ik hoor tante Mies praten. Ze is gekomen om jouw geboorte vast te leggen net als ze bij Zoë heeft gedaan. Zo vertrouwd en zo fijn dat ze er weer bij is.
Ik kom de trap af en hoor het nummer over the rainbow van Israel Kamakawiwo'ole als ik dankbaar het warme water in zak. Het valt om me heen als een warme deken. Ik kreun en zoek een fijne houding om in bad m’n weg te vinden.
Na even draaien vraag ik om het badkussentje boven die ik voor het steunen van mijn hoofd gebruik of lekker op drijf.
Voor t eerst in een lange tijd open ik mijn ogen.
Alle kaarsjes staan aan. Mijn muziek draait op de achtergrond en ik voel zo veel liefde en vertrouwen. Ons huisje, ons veilige thuis is de plek waar jij geboren gaat worden. Mijn oog valt op het geboorte kaartje van Zoë en ik ben dankbaar dat ze zonder huilen is mee gegaan met mijn ouders.
Tris komt aan lopen en ik sluit mijn ogen.
Hij heeft een geurtje op gedaan ik ruik hem sterk naast mij. Hij vraagt of hij me mag masseren. Maar heel eerlijk ik moet er niet aan denken!
Hij begint te lachen en zegt dat hij t eigenlijk wel wist. Met 2 stevige handen pakt hij mij beet.
Ik voel je.
Denk ik.
En dan zak ik verder in het warme water. De weeën komen sneller maar ik heb het onder controle.
Gek, ik lig daar maar in het water en jullie hangen om mij heen. Ik voel me zo stoned als een garnaal & begrijp nu die roes waar vrouwen over spreken die net bevallen zijn👌🏼
Riiiiiiiinggggg de bel gaat😭
Aaaagh er door mijn hoofd. Welke idioot belt er nou aan om 6:00🤦🏻♀️
Het is de kraamzorg.
Ik kreun dat ik het nu al een debiel vind als ik de vk de deur voor haar opent.
Als de kraamzorg binnen komt groet ik haar met een grom.. ( sorry Astrid! Achteraf blijk je een schat te zijn maar toen was ik niet heel happy)
De weeën vallen stil en de sterk ruikende man naast me heeft nog steeds mijn handen vast. De enige keer dat ik mijn ogen open is om even door de ruimte te kijken. Ik ben thuis. Tussen m’n plantjes in de woonkamer. Veilig thuis 🧡
“ weetje dat ze in Brazilië voor 90% bevallen met een keizersnede?”
“Als je daar zwanger bent zeggen ze, gefeliciteerd, wanneer wilt u bevallen? “
Oké, ook ben ik zo stoned als een garnaal krijg al deze vage gesprekken gewoon mee🤣 Ik wil terug reageren maar de volgende golving komt met zo’n kracht dat ik zuchtend onder water duik als een zwangere hippo.
06:30
Loïs vraagt of ze mag kijken hoe ver ik inmiddels ben.
Ik twijfel, maar het is inmiddels al 3,5 u geleden en ben wel nieuwsgierig of het op schiet. Loïs checkt en geeft aan 6 a 7 cm.
Oké.. dat gaat de goede kant op denk ik.
Ik hoor Loïs zeggen terwijl ze het hartje van jou checkt of het een idee is om het vruchtwater te breken. Omdat de kleine dan met een uur geboren wordt.
Nou weet ik dat het niet persee nodig is en het breken van het vruchtwater er voor kan zorgen dat je hele heftige weeën krijgt wat niet fijn is voor mij, maar ook niet voor jou. Ik twijfel. Het is wel heel fijn idee als we hier met een uur klaar mee zijn.
Ik mompel dat ik bang ben dat de weeën de overhand gaan nemen en ik zo moe ben. Ik hang ondertussen over de badrand hangend in de armen van Tris.
Loïs zegt dat ze weet dat ik dit kan. “Kijk hoe ver je al bent gekomen.” Ik zie dat je dit aan kan.” Na wat bedenktijd besluiten we het te doen.
06:30 Met een hard stokje prikt Loïs het vruchtwater door. Ik wring me in 10.000 bochten en bedenk me waarom ik liever een wee heb dan dit. Bhee zo niet mijn ding!
Het vruchtwater stroomt uit me in bad en ik ruik de zoete geur. Gek zo vertrouwd.
Weer voel ik jou zakken. Dichter naar mij toe. Ook Loïs voelt jou bewegen en ziet dit aan je hartslag. Je lijkt nu al op je zus! Die deed precies het zelfde tot de laatste sec. dat zij geboren werd.
De weeën worden heftiger en ik weet even niet waar ik het moet zoeken. De volle kracht naar beneden wordt steeds heftiger en Loïs moedigt mij aan op de achtergrond. Ik hoor tante Mies zeggen dat ze trots op me is & papa geeft aan dat hij het zo fijn vindt dat we lekker thuis zijn.
Het enige dat ik denk is, laat me niet los schat. Ik heb je nodig.
07:15 Ik voel de drang om te persen.
Geef maar mee zegt Loïs op de achtergrond. Ik probeer een zittende houding en druk mee. Dit duurt lang. Ik heb het idee dat er al lang een uur voorbij is en vraag om bevestiging.
“Je doet het hartstikke goed!”
Het is helemaal oké hoor ik Loïs zeggen. Ze overleggen met elkaar maar voor mij lijkt het een eeuwigheid. Let’s get this baby out!!
Ik ben een half uur aan het persen maar er zit geen vaart in. Ik voel je van binnen dichterbij komen.
Maar ik ben bang.
Bang dat de weeën de overhand nemen.
Bang dat ik dit niet aan kan.
Bang dat ik niet weet hoe ik dit moet doen.
Bang dat het weer verkeerd gaat zoals bij Zoë. Ik wil niet weer al die complicaties. Ik blokkeer mezelf in m’n hoofd. Wil niet dat angst de overhand neemt.
Adem in, langzaam uit en laat alle spanning los.
08:00 Loïs vraagt of ze weer even mag kijken. Ik laat haar toe en al gauw geeft ze aan dat ik de 10cm bereikt heb! Wat fijn!! Dit geeft mij de juiste energie en ik zet me vol in om jou er uit te krijgen.
08:30
Ik pers op elke wee.
Ik voel de kracht en de richting.
Ik zie de affirmaties van de bloem die opent. Zie jou door het geboortekanaal komen. Het “Jtje*” moet je door. Kom Jaxson je bent er bijna. Bijna bij uit mijn warme buik en in mijn veilige handen. Ik zal je met liefde dragen en voor altijd opvangen. Vertrouw op mij. Je bent niet alleen.
08:10
Ik pers en pers. Pak elke adem en druk mee zo hard als ik kan. Ik heb mijn handen in elkaar gevouwen voor mijn hoofd en hang over de rand van het bad. Ik haal hier zo veel mogelijk kracht uit.
Ik voel de ketting van Zoë tegen mijn huid drukken. Haar “hart” zoals ze hem zelf noemt. Het geeft me kracht.
Wij kunnen dit.
08:20
Jaxson zijn hoofd staat.
Met wikken en wegen heeft Loïs ons geholpen.
“Luister naar mij riep ze.”
“Dit is het moment dat je verschil kan maken tussen hechtingen of een knip.”
Stop met persen en wacht op de volgende wee. “Oké, let go Rox geef alles dat je hebt”
Maar nee, we krijgen je er niet uit. Ik draai en Loïs probeert mee te helpen.
“ Oké Rox denk niet na en luister goed.”
“ We gaan NU opstaan en naar de bank!”
Ik voelde al dat je vast zat.
Er zat geen beweging meer in.
Voor ik het dacht stond ik op en liep met jouw onder mij over de rand van het bad heen naar onze bank.
Ik weet nog dat ik riep;” hoe moet ik liggen?” Maar terwijl ik het zei lag ik al.
“ Nu persen!” Riep Loïs.
Na 3x met al mijn kracht persen kwam jij Jaxson, onze prachtige zoon uit mij op en op mijn borst.
08:37
Je rook zo zoet en kwam in stilte.
Bang was ik niet. Ik weet dat jij nog genoeg zuurstof hebt in je navelstreng, die ik nog voel tussen ons in.
Ik begon te wrijven net als Loïs en toen in eens brak door de stilte jouw gehuil.
Je donkere ogen schoten open en zochten die van mij. Daar ben je dan!
De adrenaline die ik door mijn hart voelde gieren maakte plaats voor ongekende liefde. Met een opluchting keek ik papa aan die met grote ogen terug keek naar mij. “ Je hebt t weer geflikt schat” zei hij met trots in zijn stem ♥️
Lieve Jaxson.
Nooit heb ik zo dichtbij het spirituele gestaan als tijdens jouw zwangerschap en bevalling. Je hebt me leren los laten en vertrouwen op mijzelf. Op jouw ♥️
Ik ben enorm dankbaar dat je gezond en met liefde op deze wereld bent gezet. Dankbaar dat ik jouw mama mag zijn till they end of day’s. Welkom in ons gezin. Waar je altijd een deel van zal zijn.
Liefs Mama
08/03] Jaxson geboren 08:37