Bevallen met 31 weken: 15 artsen om je heen

Met 30 weken zwangerschap werd ik wakker met weeën. We zijn direct naar het ziekenhuis gegaan en ik werd meteen aan de CTG gelegd. De weeën bleven zo erg aanhouden dat ze longrijpingsprikken hebben moeten geven. Ik heb totaal 5 dagen met weeën in het ziekenhuis gelegen. Op vrijdag mocht ik weer naar huis, maar ik moest wel rustig aan doen. Het weekend heb ik amper wat gedaan en mijn familie kwam langs om voor me te zorgen.

Maandagochtend 29 Januari 2018 werd ik wakker met bloedverlies. We zijn meteen naar het ziekenhuis gegaan. Het bleek dat ik al een paar centimeter ontsluiting had en de weeën kwamen weer opzetten. De hele ochtend en middag diverse onderzoeken gehad. Eind van de middag kwamen ze met het nieuws dat ze ons kindje dezelfde dag nog zouden moeten halen. Ik raakte in paniek, geboren worden met 31 + 4 en ook nog eens een tumor waar ons kindje snel aan geopereerd moest worden. De kinderchirurg maakte ons duidelijk dat hij er zeker van wist dat het goed zou aflopen, dus daar zijn we ook maar in gaan geloven.

In de avond van 29 Januari 2018 werden we naar de operatiekamer gebracht. In de ruimte stonden maar liefst 15 artsen zodat ze elk moment in konden grijpen mochtte dat nodig zijn. De ruggenprik werkte gelukkig snel. Ze hebben eerst via mijn buik een gaatje moeten maken met daaraan een slang om door de tumor heen te prikken. De tumor zat vol met vocht en dit zou niet door de keizersnede passen. Nadat er een groot deel aan vocht uit was gehaald begonnen ze met de keizersnede. Omdat de tumor uitwendig al groter was dan een voetbal, kregen ze ons kindje niet makkelijk uit mijn buik. Na een paar minuten hoorde ik mijn kindje huilen. Om 20.01 is onze dochter geboren.

Ze werd meteen weggebracht naar een aparte kamer en ik kreeg niet eens de kans om haar te zien. Haar papa ging met haar mee. Na een paar uur was de ruggenprik uitgewerkt en mocht ik eindelijk naar ons meisje toe. Wat was ze prachtig! Ondanks dat ze 8 weken te vroeg was geboren deed ze het echt geweldig!

Een week na de geboorte moest Milou geopereerd worden aan de tumor. Het inwendige deel zou verwijderd worden. Omdat deze aan het stuitbeen vast zat, hebben ze deze ook moeten verwijderen. Ook hebben ze meteen het uitwendige gedeelte weg gehaald. Hierdoor had onze dochter een enorm grote wond op haar billen, het leek net een rollade.. Tijdens de operatie was gebleken dat de anus en organen goed waren aangelegd. We waren zo opgelucht! Doordat het inwendige deel de spieren al die tijd hebben weggedrukt was het alleen nog niet duidelijk hoe de verdere ontwikkeling zou gaan.

Na een paar weken in de couveuse te hebben gelegen in het VU, werd Milou overgeplaatst naar het ziekenhuis in Haarlem. Hier heeft ze nog enkele weken moeten blijven voordat ze mee naar huis mocht. Toen kon het "genieten" pas echt beginnen..