"Zal ik ooit nog slapen?"

Als je kindje de griep heeft, is dat heel vervelend voor je kindje en ook naar om te zien als ouder. Je hoopt dat je kindje snel weer de oude is. Maar wat als die griep voorbij is en het slaapritme van je kindje weken- tot maandenlang ernstig verstoord is geraakt.

Het overkwam ons, toen onze dochter 11 maanden oud was. Ze kreeg een flinke griep te pakken, waardoor ze een aantal nachten nauwelijks sliep. Dat was voor ons niet vreemd, ze is immers ziek. Na een week waren de griepverschijnselen zo goed als verdwenen, maar óók het opgebouwde slaapritme! Iedere nacht, bijna drie maanden lang, was ze klaarwakker rond middernacht. In zoverre dat, wat je ook deed, ze 's nachts niet sliep en het op brullen zette. Pas rond 05.00 uur gaf ze het vaak op en viel ze in slaap. Helaas hadden wij als ouders niet de mogelijkheid om vanaf dat moment onze rust te pakken, want 90 minuten later ging de wekker. Iedere nacht, ongeveer 2 uur slaap, brak na verloop van tijd echt op. We hadden van alles geprobeerd: speentje teruggeven en weer weglopen, ernaast liggen/zitten, wiegen in de armen, rondlopen over de overloop en hadden haar zelfs in ons bed gelegd. Je bent op een gegeven moment zo wanhopig, dat je écht alles probeert. Dit terwijl je weet dat een wisselende aanpak misschien niet verstandig is, evenals je kindje in je eigen bed leggen.

We waren dusdanig uitgeput, dat we in de tweede maand contact opnamen met het consultatiebureau. Het kon zo niet langer doorgaan. Ook voor onze dochter niet. Ze was iedere dag kapot van de vermoeidheid. Er werd door het consultatiebureau niet iets medisch gezien wat deze slapeloosheid en het urenlange gehuil kon veroorzaken. Het consultatiebureau gaf als advies om onze dochter gedoseerd te laten huilen en gaf een heel uitgestippeld plan mee waar wij ons strak aan moesten houden circa 1 week. Het plan zag er veelbelovend uit, ondanks dat ik wel een mening heb over kleintjes laten huilen. In de praktijk was dit plan echter niet meer haalbaar voor ons. Wij konden het niet meer opbrengen om onze dochter een week lang, volgens dit plan, gedoseerd te laten brullen, als je als ouders al wekenlang nauwelijks slaapt. Je hebt er de energie gewoonweg niet meer voor om dit plan aan te gaan. Misschien hebben we dan wel te lang gewacht met hulp inschakelen?

Na ongeveer drie maanden had ze haar 'normale' slaapritme weer te pakken. Precies op het moment dat we een slaapcoach aan het overwegen waren. We hebben deze drie maanden ons eigen plan getrokken, waar wij ons alle drie goed bij voelde en wat ook voor een ieder op dat moment dragelijk was. Dat kon per dag verschillen. Het waren drie pittige maanden, die ik niet snel zal vergeten. Gelukkig zijn veel van dit soort dingen een fase. Dus papa's en mama's, die in hetzelfde schuitje zitten, houd moed!