Snap
  • Baby
  • Voeding
  • Gezond

Weer terug in het ziekenhuis

Na twee dagjes thuis moest ons mannetje weer terug naar het ziekenhuis. Wat een strijd als je kindje niet wil drinken.

In mijn vorige blogs kon je lezen over de bevalling van mijn zoontje. Het was een ingeleide bevalling die uitmondde in een vacuümpomp en een klein mannetje met hoofdpijn.

Mijn zoontje is dus niet geboren op het moment dat hij er klaar voor was. Hij kwam ter wereld met precies 38 weken omdat mijn lichaam het niet meer trok. Met die termijn is de verwachting dat het met je kleintje prima zal gaan en is de dreiging van de zwangerschapsvergiftiging een groter risico. Had ik toen geweten wat ik nu weet dan had ik de inleiding zo lang mogelijk uitgesteld.

Mijn zoontje kwam dus ter wereld met hoofdpijn. Hij lag te kermen en te kreunen en kreeg daarvoor paracetamol. Gelukkig hielp dit goed. Daarnaast was hij erg misselijk van de heftige bevalling. Hij bleef maar spugen. Je kunt je voorstellen dat hij geen behoefte had om bij mij te drinken. Ik wilde heel graag borstvoeding geven en omdat dit in mijn bevallingsplan stond kwamen ze in het ziekenhuis die avond met het idee om te beginnen met kolven.

De volgende ochtend kreeg ik de schik van mijn leven, hij leek te stikken in zijn eigen overgeef en ik was alleen op mijn kamer. Ik was te zwak om overeind te komen en kon net niet bij zijn bedje. In paniek drukte ik op de bel maar niemand kwam. Met alles wat ik in me had drukte ik mezelf overeind en trok zijn bedje naar me toe. Gelukkig ging het goed met hem. We hebben hem daarna op zijn zij gelegd voor het spugen.

We mochten die dag (dinsdag) naar huis, ook al had hij nog niets gedronken. Hij had geen enkel zuigreflex. Thuis hadden we gelukkig een hele fijne kraamverzorgster. Elke drie uur probeerden we opnieuw of hij wilde drinken. Daar moesten we hem zelf voor wakker maken. Hij kwam niet uit zichzelf. Het was steeds hetzelfde riedeltje, eerst proberen aan te leggen, dan met vinger feeding proberen mijn gekolfde melk te geven, terwijl ik kolfde voor nieuwe voorraad. Zo waren we met elke voeding minstens een uur bezig. Echter kwam er bij hem nagenoeg niets naar binnen. Hij wilde niet drinken en sliep alleen maar.

Donderdag kwam de verloskundige langs voor onze controles en de kraamverzorgster overlegde met haar dat hij er te geel uitzag. Gelijk die dag kwamen ze voor een bloedtest langs en die middag nog moest ik afscheid van hem nemen. Zijn bilirubine was te hoog en hij moest opgenomen worden. Het is een neerwaartse spiraal waar ze dan in terecht komen. Doordat hij niet drinkt plast en poept hij te weinig waardoor de bilirubine zijn systeem niet uit kan. Door de bilirubine wordt hij moe en slaapt veel, waardoor hij niet wil/kan drinken, etc.

In het ziekenhuis ging hij onder lamp. Met een zonnebrilletje op lag hij daar naakt en ontzettend iel. Hij was maar 2770gr bij zijn geboorte, maar na die dagen van slecht drinken woog hij nog maar 2410gr. Na een dag onder de lamp was de bilirubine weer normaal, maar hij wilde nog altijd niet drinken. Niet aan de borst en niet uit een flesje. We probeerden verschillende flesjes en alles wat hij maar binnenkreeg was mooi meegenomen. Overdag ging het drinken steeds beter, maar hij moest volledig via de fles zijn voeding krijgen voor hij weer mee mocht. Tijdens de nachtdienst met 1 verpleegster op 5 baby’s was hier niet genoeg tijd voor.

Het was net alsof hij niet van ons was. Alsof hij van het ziekenhuis was. Als nieuwe ouder voelde ik mij heel onzeker hierin, wat kan ik wel en niet eisen rondom mijn eigen kind. Het was alsof ik hem net had na de bevalling en hem weer moest afstaan en dan maar afwachten en hopen dat ik hem snel zou terugkrijgen. Althans zo voelde het voor mij. Met geduld voor de voedingen had hij namelijk al eerder van de sonde afgekund. Als ouders wisten we dit en daarom stak het ook zo dat de nachten niet goed gingen. We dachten geef hem dan gewoon mee, wij hebben wel alle tijd en geduld voor ons mannetje. Met de dagverpleging spraken we af om ’s nachts te bellen en te vragen of ze de tijd wilden nemen voor zijn voeding. Dit hielp, hij had toen eindelijk een goede nacht.

Uiteindelijk mocht hij zondag weer mee naar huis. Donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag ging ik dus regelmatig naar het ziekenhuis. Daar hielp mijn man mij in een rolstoel, lijkbleek en erg zwak en zat ik zolang naast zijn bedje als ik vol kon houden. De verpleegsters daar stuurden me dan naar huis. Je moet niet vergeten dat je een kraamvrouw bent zeiden ze dan.

Het bleef thuis wel een strijd om voldoende voeding in hem te krijgen en ik moet eerlijk toegeven hij is nooit een goede eter geweest. Nog altijd niet.

's avatar
9 jaar geleden

Heel herkenbaar. Alleen was onze zoon prematuur 32weken. Ik heb na 4 weken kolven en de fles geven ivm niet aanhappen mijn droom om bv te geven moeten laten varen. Soms nog moeilijk mee maar nu is het een sterke knul van 7 maanden die voor loop op ontwikkeling. Het is zwaar en moeilijk maar als jullie kleine straks de kracht heeft kom het goed!! Onze zoon heeft plastableten gehad ivm geel zien icm met licht therapie

Annemiek2's avatar
9 jaar geleden

Wat vreemd dat je niet in het ziekenhuis mocht blijven terwijl je zoontje zo ziek was. Je zoontje is/was immers afhankelijk van jouw voeding die nog op gang moest komen en je was kraamvrouw. Raar ook dat jullie al zo vlug ontslagen werden terwijl je zoontje nog niet goed dronk en met deze medische indicatie die jij had. Wij mochten pas letterlijk weg met een pak voeding onder onze arm toen onze zoon geel begon te zien en de voeding niet op gang kwam en ook zijn bilirubine begon te stijgen. Toen mocht de kv ineens wel en voor we naar huis gingen moest ik er nadrukkelijk om vragen. Gelukkig is het allemaal goed gekomen toen we de kv gingen geven en thuis waren. Gelukkig dat het bij jullie ook allemaal goed gekomen is.

's avatar
9 jaar geleden

Wat heftig allemaal zeg! Hoop dat ie wat beter gaat eten ook tenzij hij zich zo prima red natuurlijk!

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij aamama?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.